Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Μια μαχη τελειωσε,ο πολεμος συνεχιζεται.

Οι φοιτητικές εκλογές πέρασαν, οι εκλογικές αφίσες πετάχτηκαν, τα πανό μαζεύτηκαν, οι συζητήσεις για το  τι είναι οι  εκλογές, για το τι είναι ο φοιτητικός σύλλογος, για το τι πολιτικά σχέδια προτείνονται μέσα στη σχολή έληξαν. Η πραγματικότητα όμως συνεχίζεται, και επειδή ακριβώς οι εκλογές δεν είναι η υπέρτατη τελική μάχη, αλλά είναι μια στιγμή του κινήματος, ή τουλάχιστον έτσι τις αντιλαμβανόμαστε εμείς, οι συζητήσεις αυτές δεν πρέπει να λήξουν. Αυτός ο σούσουρος που υπήρξε για ένα διάστημα μέσα στους διαδρόμους της Φιλοσοφικής δεν πρέπει να σταματήσει, αλλά να συνεχιστεί, πιάνοντας όχι το ζήτημα του πόσο εκφράζεται  ο καθένας από κάθε πολιτική δύναμη, αλλά  το ζήτημα του τι θα κάνουμε ως φοιτητές και φοιτήτριες απέναντι  στη νέα κατάσταση, πώς θα αγωνιστούμε ενάντια στο νέο μνημόνιο που ψηφίστηκε
.
Για αρχή, ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στα αποτελέσματα των εκλογών, για να βγάλουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα
.
Στις φετινές φοιτητικές εκλογές μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε για άλλη μια φορά η αποχή. Ο αριθμός των φοιτητών που δεν ήρθαν να ψηφίσουν αυξήθηκε για ακόμα μια χρονιά και στη Φιλοσοφική, με την κάλπη να φτάνει μόλις τις 1.140 ψήφους. Τι δείχνει όμως αυτό και κατά πόσο διαμορφώνει την κατάσταση του φοιτητικού συλλόγου; Η αποχή, η αδιαφορία, η απουσία από οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία, είτε αυτή είναι οι εκλογές είτε είναι οι γενικές συνελεύσεις,  εκφράζει ακριβώς την αδυναμία των φοιτητών να δουν τον εαυτό τους ως κομμάτι του συλλόγου μέσα από τον οποίο θα μπορέσουν να να παλέψουν για τα δικαιώματα τους και την παιδεία που μας αξίζει. Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε ότι η αύξηση της αποχής ρίχνει τον προαπαιτούμενο αριθμό απαρτίας για την πραγματοποίηση της γενικής συνέλευσης, ταυτόχρονα όμως καθιστά τις αποφάσεις που αυτή παίρνει ενδεχομένως μη αντιπροσωπευτικές. Είναι, επομένως, σημαντικό να αντιληφθεί ο καθένας από μας πως η συμμετοχή στις εκλογές δίνει το στίγμα ενός φοιτητικού συλλόγου ενεργού και έτοιμου να αγωνιστεί και να κερδίσει μέσα από τις γενικές συνελεύσεις. Η συμμετοχή στις εκλογές, πέρα από το πολιτικό μήνυμα που εκφράζει, έρχεται να εκφράσει και ένα άλλο μήνυμα. Έρχεται να πει πως δεν βολευόμαστε, πως δεν γυρνάμε την πλάτη σε ό,τι δεν μας αρέσει, αλλά βουτάμε οι ίδιοι βαθιά και το παλεύουμε, πως δεν μένουμε στην αδρανή και παθητική στάση, αλλά σ’ αυτήν  την υποβάθμιση της ζωής μας, στην μαζική «καταστροφή» των ονείρων μας, εμείς παίρνουμε θέση
.
Ένα ακόμη σημαντικό σημείο, είναι η κατακόρυφη πτώση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, με τη δύναμή της να πέφτει τουλάχιστον 200 ψήφους μέσα σε μια χρονιά. Και αυτό είναι πολύ θετικό. Ο φοιτητικός σύλλογος σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι πέρσυ ακύρωσε την καθεστωτική μνημονιακή δύναμη της ΔΑΠ, εκείνης που μιλά για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, για τις επιχειρηματικές επενδύσεις πάνω στο ίδιο το πανεπιστήμιο. Εκείνης που καταδικάζει τις γενικές συνελεύσεις, εκείνης που μιλά για κατάργηση του ασύλου, εκείνης που τα βρίσκει με τα ματ και τους παρακαλεί για «ασφάλεια» και «προστασία» απέναντι στον «κίνδυνο» των αγωνιστών, των ανθρώπων που βγαίνουν στο δρόμο να παλέψουν.

Η συντριβή όμως αυτής της ιδεολογίας και πρακτικής δεν έρχεται μόνο από την ψήφο. Έρχεται μέσα από αγώνες απέναντι στη σαπίλα τους, απέναντι στο κατεστημένο που έρχονται να υποστηρίξουν, απέναντι στις εκφυλιστικές αποφάσεις που παίρνονται για τη ζωή μας, χωρίς εμείς να έχουμε κανέναν λόγο σ’ αυτό.

Και εδώ είναι που πρέπει να δοθεί βάση.

Δεν φτάνουν οι εκλογές. Δεν φτάνει μονο μια ψήφος. Δεν αρκεί να ανέβεις στη σχολή, να ψηφίσεις και μετά να φύγεις και να επαναπαυτείς πως έκανες το χρέος σου. Γιατί χρέος μας δεν είναι να αποφασίσουμε ποιος θα μας αντιπροσωπεύει στα διοικητικά συμβούλια, αλλά χρέος μας είναι, να συνεχίσουμε στην πράξη αυτό που προσπαθήσαμε να εκφράσουμε ερχόμενοι να ψηφίσουμε στη Φιλοσοφική.  Σημασία δεν έχει ποιος θα είναι εκπρόσωπος του φοιτητικού σώματος, αλλά πώς οι φοιτητές θα εκπροσωπήσουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους μέσα από τις γενικές συνελεύσεις. Σημασία έχει να δούμε με ποιον τρόπο  δεν  θα αναθέσουμε σε κάποιον άλλον την πολιτική και την πάλη, αλλά θα τα πάρουμε στα χέρια μας, με σύνθημα «στις κάλπες μια μέρα, μια ολόκληρη ζωή όμως στον αγώνα και την προσπάθεια να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας».

Τι συμβαίνει όμως αυτή τη στιγμή με το 4ο μνημόνιο που ψηφίστηκε;

Με την ψήφιση του 4ου μνημονίου η κατάσταση με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι ως φοιτητές και κυρίως ως αυριανοί εργαζόμενοι είναι ακόμα πιο δύσκολη. Γιατί στην περίπτωση που δεν καταφέρουμε να βρούμε δουλειά, είτε όσο σπουδάζουμε είτε αφού πάρουμε το πτυχίο μας,-πολύ πιθανό με την ανεργία στη νεολαία να φτάνει τα 60%- δεν θα μπορούμε να ζήσουμε, αφού τα επιδόματα ανεργίας καταργούνται!

Ακόμα όμως και αν είμαστε «τυχεροί» και καταφέρουμε να βρούμε δουλειά σ’ αυτές τις ούτως η άλλως άθλιες συνθήκες, θα αναγκαστούμε να δουλεύουμε τις μισές Κυριακές του χρόνου. Βασικό στοιχείο είναι ότι θα αμοιβόμαστε  με υποκατώτατο μισθό, αλλά και  αυτοί  που εξασφαλίζουν ότι θα έχουν  τον ξεφτιλιστικό μισθό των 400 ευρώ, ουσιαστικά και πάλι θα παίρνουν  πολύ λιγότερα αφού με τη μείωση του αφορολόγητου ακόμα και κάποιος που παίρνει μισθό 400 ευρώ θα πληρώνει φόρους!

Και φυσικά για όλα αυτά δεν θα μπορούμε να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε τίποτα συλλογικά αφού ο καθένας θα διαπραγματεύεται ατομικά με τον εργοδότη από την στιγμή που παραμένει η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, παρά τα όσα διακήρυττε η κυβέρνηση και είναι επίσης αμφίβολη η ύπαρξη των αντιεργοδοτικών σωματείων και των δομών από τα κάτω οργάνωσης των εργαζομένων.

Και τι σημαίνει ειδικότερα για μας στη Φιλοσοφική αυτό το μνημόνιο;

Σημαίνει τη συνέχιση αλλά και την ένταση της ήδη υπάρχουσας υποβάθμισης που βιώνουμε. Σημαίνει πως η ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα του πανεπιστημίου θα επιταχυνθεί, σημαίνει πως θα μειωθούν κι άλλο τα χρήματα που δίνονταν στην παιδεία τα οποία θα καλυφθούν μέσω της αυτοχρηματοδότησης του ιδρύματος (βλέπε δίδακτρα στα μεταπτυχιακά) ή μέσω ιδιωτικών χορηγιών και επενδύσεων(βλέπε χορηγούς : alphabank, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ κα). Σημαίνει πως οι καθαρίστριες για παράδειγμα της σχολής, δεν θα προσλαμβάνονται με συλλογική σύμβαση από το πανεπιστήμιο, αλλά θα προσλαμβάνονται ατομικά από έναν εργολάβο ο οποίος αν και όποτε θέλει θα τις πληρώνει, θα τις ασφαλίζει και θα δίνει ρεπό
.
Σημαίνει ότι θα συγχωνευτούν σχολεία, ότι θα απολυθεί κόσμος από το δημόσιο και ότι οι προσλήψεις θα ακούγονται ακόμα πιο πολύ σαν ένα ωραίο μακρινό όνειρο. Σημαίνει ότι το μέλλον που μας προδιαγράφεται ειδικά σε εμάς της Φιλοσοφικής, είναι μια αιώνια και κουραστική προσπάθεια για μια μόνιμη πρόσληψη σε ένα σχολείο και για να επιβιώσουμε μέχρι τότε, αν είμαστε τυχεροί και βρούμε κάτι που δεν είναι άσχετο με το αντικείμενό μας, στην καλύτερη θα κάνουμε ιδιαίτερα από δώ και από κει με αμφίβολα λεφτά και προφανώς μαύρα, ή θα δουλεύουμε σε κάποιο φροντιστήριο το πολύ με 3 ευρώ την ώρα.

Δε χρειάζεται και πολλή ανάλυση για να συμπεράνει κανείς την κατεύθυνση όλων αυτών των αλλαγών. Την κατεύθυνση που δεν είναι άλλη από την εδραίωση μιας κατάστασης όπου ο καθένας θα βιώνει ,ταυτόχρονα με όλους τους άλλους αλλά πάντα μόνος του, τις χειρότερες εργασιακές συνθήκες. Την ανεργία, την επισφάλεια, την μισοεργασία, το φόβο της απόλυσης, την απόγνωση και την κατάθλιψη, την εγκατάλειψη κάθε προοπτικής. «Κανείς μόνιμος, όλοι προσωρινοί» είναι το σύγχρονο δόγμα του κεφαλαίου και της Ε.Ε. Η δημιουργία ενός αναλώσιμου δυναμικού, χωρίς επίγνωση της θέσης του. Η καθυπόταξη κάθε πτυχής της ανθρώπινης ζωής σ’ αυτόν το νόμο. Της τέχνης, της επιστήμης, της διασκέδασης, της εργασίας ,της γνώσης.

Έτσι έχει η κατάσταση. Το θέμα είναι εμείς πώς θα καταφέρουμε να αρνηθούμε το μέλλον που μάς προετοιμάζουν και να προτάξουμε τις δικές μας ανάγκες.

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Μην μείνεις και πάλι αμέτοχος!

Στις 24 Μάη, όλοι/όλες ψηφίζουμε στις φοιτητικές εκλογές για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Για να παλέψει ο φοιτητικός μας σύλλογος ενάντια στο νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που έρχεται να πλήξει ακόμα περισσότερο την παιδεία. Για τον αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση των πτυχίων μας. Για τη διαφύλαξη της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.


Το τμήμα Ρωσικής Γλώσσας, Φιλολογίας και Σλαβικών Σπουδών, φέτος κλείνει 10 χρόνια από την ίδρυση του. Είναι ένα από τα 6 ξενόγλωσσα τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, τα οποία τα τελευταία χρόνια , εξαιτίας της κρατικής υποχρηματοδότησης, υποβαθμίζονται ολοένα και περισσότερο.


 Ας δούμε όμως αναλυτικά τι συμβαίνει στο τμήμα μας:

● Λόγω της μη διανομής ξενόγλωσσων συγγραμμάτων, οι φοιτητές είναι  υποχρεωμένοι να ξοδεύουν συνεχώς χρήματα σε φωτοτυπίες και βιβλία για την εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας.

● Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διδασκαλία ή τα συγγράμματα της δεύτερης σλαβικής γλώσσας είναι στην ευχέρεια της εκάστοτε πρεσβείας, με αποτέλεσμα κάποια μαθήματα να μην ξεκινούν στην αρχή του εξαμήνου και επίσης να μην παίρνουν όλοι οι φοιτητές συγγράμματα ούτε για αυτό το μάθημα.

● Η διδακτική επάρκεια είναι αποσπασμένη από τον κορμό του βασικού κύκλου μαθημάτων και θεωρείται μάθημα επιλογής. Αυτό επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το ήδη απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών και καθιστά, ειδικά για τους εργαζόμενους φοιτητές, σχεδόν αδύνατη την ολοκλήρωση των σπουδών σε 4 χρόνια.

● Παρότι υπαγόμαστε στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, δεν είμαστε μέρος του φοιτητικού της συλλόγου. Αποτελούμε ξεχωριστό σύλλογο, και αυτό μας απομονώνει και δεν επιτρέπει την συσπείρωση μας με τα υπόλοιπα, ξενόγλωσσα και μη, τμήματα ώστε να μπορούμε να παλέψουμε μαζί για τα κοινά μας προβλήματα. 

Και η λίστα με τα προβλήματα του τμήματος δεν τελειώνει εδώ. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμα, όπως αυθαιρεσίες ορισμένων καθηγητών, παράνομα παρουσιολόγια κ.ά. Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός μας. Ως φοιτητές και φοιτήτριες οφείλουμε να δώσουμε τη δική μας μάχη και να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν. Ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Στις 24 Μάη στηρίζουμε - ψηφίζουμε την Κίνηση Αριστερών Ρωσικής ΦΙλολογίας

Γιατί θέλουμε το τμήμα μας να πάψει να αποτελεί έναν ξεχωριστό σύλλογο και θεωρούμε αναγκαίο το να ενταχθούμε στο φοιτητικό σύλλογο της φιλοσοφικής.

Γιατί θέλουμε έναν ισχυρό φοιτητικό σύλλογο που δεν τα παρατά, που δίνει το στίγμα του και ξεκαθαρίζει πως όλη η εξουσία βρίσκεται στις Γενικές Συνελεύσεις.

    ΚίνησηΑριστερώνΡωσικήςΦΙλολογίας
                                                  ΕΑΑΚ                                                                                                                                                                                              

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

ΣΤΙΣ 24 ΜΑΗ ΜΑΥΡΙΣΕ ΤΟΥΣ! ΠΡΑΞΕΙΣ ΟΧΙ ΛΟΓΙΑ!

Η ΔΑΠ όπως όλοι γνωρίζουμε είναι η νεολαία της Νέας Δημοκρατίας μέσα στις σχολές, του κόμματος που έχει ψηφίσει μνημόνια, τα όποια μας έχουν φέρει και στη σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση και επίσης που αποτελεί έναν από τους πιο πιστούς υποστηριχτές της πολιτικής της Ευρωπαϊκής  Ένωσης .

Ο ρόλος που διαδραματίζει μέσα στις σχολές είναι λίγο πολύ γνωστός σε όλους μας. Αδιαφορία για κάθε συλλογική διαδικασία, απουσία μονίμως από τις γενικές συνελεύσεις, προσπάθεια προσέλκυσης των φοιτητών με τραπέζια στα μπουζούκια και δωρεάν σημειώσεις, υποστήριξη της εισχώρησης των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές κτλ. Ειδικά η στάση που έχει στα ξενόγλωσσα τμήματα της σχολής που πλήττονται περισσότερο από τα υπόλοιπα με τεράστιες τις ελλείψεις σε συγγράμματα, κάνει ακόμα πιο φανερό το ρόλο της μέσα στις σχολές που δεν είναι άλλος από την στήριξη των βάρβαρων πολιτικών του κεφαλαίου, την προώθηση του ατομικού δρόμου και την προσπάθεια διάλυσης κάθε συλλογικής διεκδίκησης. Στα ξενόγλωσσα τμήματα λοιπόν η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αυτό που προσπαθεί να πετύχει είναι να διαλύσει κάθε απόπειρα συλλογικής διεκδίκησης με το να προωθεί τον ατομικό δρόμο, να δωροδοκεί τους φοιτητές με δωρεάν σημειώσεις για να μπορέσουν να περάσουν τα μαθήματα μιας και δεν έχουν καθόλου συγγράμματα λόγω της κρατικής υποχρηματοδότησης της Παιδείας, απόρροια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων σε πλήρη συνενόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι φοιτητές οφείλουν να μαυρίσουν φέτος στις κάλπες την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας του πιστού υποστηριχτή του κεφαλαίου και των μνημονίων, του επιχειρηματικού πανεπιστημίου που δεν χάνει στιγμή την ευκαιρία να επιτεθεί στην ύπαρξη του ασύλου μέσα στις σχολές, που ζητά συνεχώς την καταπάτηση του ασύλου, το σπάσιμο των καταλήψεων, στο όνομα δήθεν της ηρεμίας και της τάξης. Στην πραγματικότητα δεν επιδιώκει τίποτα λιγότερο από ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα έχουν εισχωρήσει οι επιχειρήσεις, οι φοιτητές θα δουλεύουν τζάμπα κάνοντας πρακτική για αυτές και που κάθε προσπάθεια αντίστασης θα καταστέλλεται, καταπατώντας έτσι, κάθε δημοκρατικό δικαίωμα και ελευθερία που έχουν κατακτήσει με αίμα οι φοιτητές. Στις φετινές φοιτητικές εκλογές διαλέγουμε στρατόπεδο ή με τον ατομικό δρόμο, την αδιαφορία, την υποταγή ή με την ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων, την προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα μπλοκ που θα μάχεται κόντρα στην επίθεση του κεφαλαίου, κόντρα στα μνημόνια, την ΕΕ κόντρα στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο για μια ζωή και παιδεία στο ύψος των αναγκών μας!

Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

Μην αφήνεις του άλλους να αποφασίζουν για σένα

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξάγονται σε μια πολύ κρίσιμη κατάσταση για τη χώρα και ως εκ τούτου και για τα ίδια τα πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχοντας κλείσει τη συμφωνία για τη δεύτερη αξιολόγηση με τους θεσμούς, ετοιμάζει ουσιαστικά ένα τέταρτο μνημόνιο που έρχεται να βαρύνει ακόμα περισσότερο τις δικές μας πλάτες και των οικογενειών μας.


Τα νέα μέτρα περιλαμβάνουν περιληπτικά: μείωση των επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας, στήριξης οικογενειών, μείωση του επιδόματος θέρμανσης, μείωση των συντάξεων, συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, διευκόλυνση της μαζικής απόλυσης εργαζομένων με την κατάργηση της υποχρεωτικής Υπουργικής Απόφασης για την έγκρισή τους και κατάργηση επί της ουσίας της κυριακάτικης αργίας. Με άλλα λόγια το μέλλον που μας υπόσχονται είναι το μέλλον της φτώχειας, της ανεργίας, της σύγχρονης δουλείας.

Η κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά μέσα στις σχολές μας είναι πολύ δύσκολη με πολλές ελλείψεις σε τμήματα όπως τα ξενόγλωσσα σε συγγράμματα και υποχρεωτικές παρακολουθήσεις που καθίστανται αδύνατες ειδικά για τους φοιτητές οι οποίοι αναγκάζονται να εργαστούν για να τελειώσουν τις σπουδές τους και για να ενισχύσουν οικονομικά τις οικογένειες τους. Αλλά και για τους φοιτητές των άλλων τμημάτων της σχολής η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, αντιμετωπίζοντας ένα εντατικό πρόγραμμα σπουδών το όποιο είναι πολλές φορές εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθούν και βλέποντας αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών τους, προκειμένου αυτό να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των επιχειρήσεων και όχι στις ανάγκες της κοινωνίας, βιώνουν και αυτοί την επίθεση του κεφαλαίου στο ‘’πετσί’’ τους. Προβλήματα όπως η μετακίνηση και η σίτιση των φοιτητών είναι εξίσου τεράστια, με την εγκατάσταση μπαρών μέσα στα μετρό και οσονούπω του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, αλλά και με το ‘’άθλιο’’ φαγητό της λέσχης, το οποίο με δυσκολία τρώγεται, συμπληρώνουν την καθημερινότητα μας. 

Η σημασία λοιπόν των φετινών φοιτητικών εκλογών είναι πολύ μεγάλη, πρέπει όλοι μαζί να δώσουμε το στίγμα ότι είμαστε ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε εμείς και οι οικογένειες μας από την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ, ότι θα παλέψουμε ενάντια στα σχέδια τους που μας θέλουν γενιά δίχως μέλλον, ότι θα διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν με τους αγώνες μας για ένα καλύτερο μέλλον! Κόντρα στις καθεστωτικές δυνάμεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ μέσα στις σχολές οι οποίες υποστήριζαν και υποστηρίζουν τη συνέχιση των αντιλαϊκών πολιτικών σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας και την εισχώρηση των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές με απώτερο σκοπό να πάψει ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του πανεπιστημίου, άλλα και τις δυνάμεις της ΠΚΣ (ΚΝΕ) που λειτουργούν σαν τροχοπέδη των κινημάτων και αρέσκονται σε εκλογική ενίσχυσης της παράταξης τους.


Ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει διαλέγουμε στρατόπεδο, υποστηρίζουμε την  ενίσχυση των κινημάτων, των αγωνιστών που βρίσκονται στο δρόμο και παλεύουν ενάντια στην υποβάθμιση των σχολών και των ζωών μας, ενάντια στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, για το δικαίωμα στις σπουδές και στην εργασία.