ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΞΑΝΑΡΧΕΤΑΙ...

         Τις τελευταίες μέρες το θέμα που κατά κύριο λόγο κατακλύζει τις τηλεοράσεις και το ραδιόφωνο μας, είναι το αν και πότε θα επέλθει η νέα οικονομική συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων δανειστών και της χώρας. Όσο και αν προσπαθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προκειμένου να αποκομιστεί επικοινωνιακά οφέλη, να παρουσιάσει ότι οι συναντήσεις της με τη τρόικα (“θεσμούς” όπως αρέσκονται), διεξάγονται υπό όρους  σκληρής διαπραγμάτευσης, όλα υποδηλώνουν ότι η κατάληξη είναι προδιαγεγραμμένη. Σε μόλις 100 μέρες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώθηκε ότι η ακολούθηση της λογικής “ούτε σύγκρουσης ούτε υποταγής” νομοτελειακά θα αφήνει σα μοναδικό ενδεχόμενο το δεύτερο.

         Οι δημόσιες διαβεβαιώσεις των μεγαλοστελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς τους εταίρους για πάση θυσία και κόστους υπογραφής του νέου μνημονίου δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας για το τι μέλλει γενέσθαι. Σε ελάχιστο διάστημα θα υπογραφεί εκ νέου μνημόνιο και η ελπίδα για ανατροπή των μνημονίων που υποσχέθηκε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, θα δώσει μια και καλή τη θέση της στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής που προστάζει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.. Η επικείμενη συμφωνία δεν αποτελεί μια εξαίρεση ή μια μαύρη σελίδα στο πολιτικό πρόγραμμα της συγκυβέρνησης. Αντιθέτως, το υπό υπογραφή νέο μνημονιακό πακέτο μέτρων σε συνδυασμό με τη συμφωνία – γέφυρα για παράταση των προγραμμάτων πριν μερικούς μήνες, τη δέσμευση των αποθεματικών πανεπιστημίων και δήμων, τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων (βλ. Λιμάνι Πειραιά) και το πολυνομοσχέδιο για τη Παιδεία, που αποτελεί μια απλά πιο “αριστερή” εκδοχή του ν. Διαμαντοπούλου υποδηλώνουν ότι εντός των ευρωπαϊκών τειχών και με παράλληλη αποδοχή του χρέους, καμία πραγματικά φιλολαϊκή αλλαγή δε μπορεί να επέλθει.

Σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, υπάρχει αδυναμία τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να πληρωθεί η επόμενη δόση στο ΔΝΤ τις αρχές του Ιουνίου. Αυτό σημαίνει ότι με δεδομένη τη δέσμευση της κυβέρνησης για αποπληρωμή του χρέους, οδηγούμαστε σε δύο επιλογές για την εξεύρεση χρημάτων: είτε σύναψη νέου μνημονίου και μείωση μισθών και συντάξεων, είτε νέα κλοπή των αποθεματικών των δημοσίων φορέων. Και τα δύο επιβεβαιώνουν τη συνέχιση της αντιλαικής πολιτικής και υπό αυτή την κυβέρνηση.

Η εδώ και χρόνια συνεχής αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ , το γεγονός ότι δε μπορεί να υλοποιήσει, ούτε το ελάχιστο για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, πρόγραμμα Θεσσαλονίκης  δε πρέπει να σπείρει την απογοήτευση στη φοιτητιώσα νεολαία και στους εργαζόμενους. Και τώρα όπως και πάντα ο λαϊκός παράγοντας θα πρέπει να είναι αυτός που θα πάρει τη κατάσταση στα χέρια του και θα καθορίσει τις κοινωνικές εξελίξεις.

Σαν πρώτη απάντηση, ήρθε η κινητοποίηση εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και πολιτικών οργανώσεων στις 11/5 μέρα που καταβλήθηκε η προηγούμενη δόση στο ΔΝΤ. Δόθηκε ένα πρώτο μήνυμα ότι δεν θα υπάρξει καμία συναίνεση στην λιτότητα και στα αντιλαικά μέτρα που υιοθετεί η κυβέρνηση, κάτω από τις προσταγές των δανειστών και της ΕΕ. Σ αυτό το δρόμο πρέπει να συνεχίσουμε και τώρα!

         Όλοι στο δρόμο για να ενισχύσουμε την εργατική - νεολαιίστικη αντιπολίτευση που δεν θα λαμβάνει χώρα στους διαδρόμους της βουλής και στα κομματικά γραφεία αλλά συγκροτείται από τα κάτω, θα επιβάλλει τις λαικές ανάγκες και ελευθερίες, καθώς και τη διεύρυνση αυτών, στο δρόμο και με όρους κινήματος.

Για την συγκρότηση ενός  πανεολαιίστικου-πανεργατικού μετώπου που θα ανατρέψει στη πράξη κάθε προσπάθεια συνέχισης των μνημονιακών μέτρων από οποιαδήποτε κυβέρνηση.Το κίνημα έχοντας ως όπλο του τις αμεσοδημοκρατικές δομές του και όργανα μπορεί και πρέπει να βγεί στην αντεπίθεση. Με γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις λαικές γειτονιές, με επιτροπές ανέργων και με το συντονισμό όλων αυτών ο λαός και η νεολαία οφείλουν να καταλάβουν ότι είναι αυτοί η κινητήρια δύναμη της ιστορίας, η μόνη που μπορεί να φέρει αλλαγές προς όφελος της λαϊκής πλειοψηφίας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται πάλη που να περνάει μέσα από την μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από ευρώ-ΕΕ και την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου . Με την αντίληψη ότι οι αγώνες για να'ναι νικηφόροι πρέπει να βγούν έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας και να έρθουν σε σύγκρουση με αυτά, να τσακίσουμε στο δρόμο τη πολιτική της λιτότητας, της Ε.Ε. και των δανειστών. Για ένα μέλλον χωρίς μνημόνια,χρέος,ΕΕ που θα μπαίνουν στο προσκήνιο οι κοινωνικές ανάγκες και όχι τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου!

ΌΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ. ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 3/6 ΣΤΙΣ 12 ΣΤΗ 313