Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

ΝΔ - Φορτσάκης: μία ιστορία αγάπης συνεχίζεται... ...ή τι χρειάζεται ένας διαπλεκόμενος πρύτανης για να “προαχθεί” σε βουλευτή

Την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου ανακοινώθηκε επίσημα από τον απερχόμενο πρωθυπουργό η υποψηφιότητα για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 25ης Γενάρη του Θεόδωρου Φορτσάκη, πρώην -πλέον- πρύτανη του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΝΔ. Η κατάληξη αυτή του Φορτσάκη μετά από μία μακρά και επίπονη διαδικασία για τη νεολαία και το φοιτητικό κίνημα, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ακαδημαϊκές ελευθερίες, την εκπαίδευση και τα Πανεπιστήμια μόνο τυχαία δεν είναι. Οι μόνοι που εκπλήσσονται μάλλον είναι όσοι πίστεψαν την εικόνα που καθεστωτικά ΜΜΕ, κυβέρνηση και αντιδραστικοί καθηγητές παρουσίαζαν για τον ίδιο: εκείνη του “πρύτανη που παλεύει ενάντια στις μειοψηφίες και το κομματικό κατεστημένο στα πανεπιστήμια”...

Ο Φορτσάκης εν τέλει απέδειξε αυτό το οποίο βροντοφώναζαν μετά την διαβλητή και αντιδημοκρατική εκλογή του στη θέση του Πρύτανη του ΕΚΠΑ, όλες οι αγωνιστικές δυνάμεις εντός και εκτός Πανεπιστημίων, το φοιτητικό κίνημα και οι αγωνιστές διοικητικοί υπάλληλοι. Πρόκειται για έναν άνθρωπο «βαλτό» από την ακροδεξιά και αυταρχική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, έναν «υπάλληλο» της Τρόικας και της κυβέρνησης, «πιστό σκυλί» στις επιταγές του εκάστοτε αφεντικού του. Πρόκειται για έναν σεσημασμένο κολαούζο της εξουσίας, με δεκάδες «θέσεις» στον κρατικό μηχανισμό: από Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ μέχρι …Πρόεδρος του Ειδικού Ταμείου Οργάνωσης Συναυλιών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ο «πολυπράγμων» πρώην Πρύτανης γνώριζε και γνωρίζει πώς να εξαργυρώνει με τον πλέον επικερδή τρόπο τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην εκάστοτε κυβέρνηση.

Στη δεδομένη χρονική περίοδο ο Φορτσάκης συμβολίζει το βασικό συστατικό της κυβερνητικής συνταγής της απερχόμενης κυβέρνησης: το νεοφιλελεύθερο ολοκληρωτισμό, όπως αυτός εκφράστηκε το τελευταίο διάστημα από τις νέες διοικήσεις στα Πανεπιστήμια και ειδικά στο ΕΚΠΑ. Ήδη από την εποχή που θήτευε ως Πρόεδρος της Νομικής Σχολής Αθηνών είχε δώσει δείγματα γραφής: πανεπιστημιακή αστυνομία, face control, κατάργηση ασύλου ήταν μερικά μόνο από τα «μεταρρυθμιστικά μέτρα» που οραματιζόταν ο Φορτσάκης. Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως Πρύτανη, ο Φορτσάκης προσπάθησε να εφαρμόσει το δόγμα «νόμος και τάξη». Πρόσληψη secutiry με αλεξίσφαιρα γιλέκα για τη “φύλαξη” των Σχολών -από τους αγώνες φοιτητών και εργαζομένων όπως αποδείχθηκε-, αλλεπάλληλα προληπτικά κλεισίματα των Σχολών «υπό το φόβο επεισοδίων», συνεδριάσεις της Συγκλήτου φρουρούμενες από ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας, απρόκλητοι ξυλοδαρμοί φοιτητών, προσπάθεια διαγραφής φοιτητών, απειλές για μηνύσεις σε όσους αγωνίζονται είναι μερικά μόνο σημεία από την …προσφορά του στο Πανεπιστήμιο.

Η κήρυξη του Πανεπιστημίου σε κατάσταση «διαρκούς έκτακτης ανάγκης» με αδιάλειπτη επιτήρηση από τις δυνάμεις της Αστυνομίας, η σκλήρυνση εν γένει του ακαδημαϊκού-σπουδαστικού πλαισίου, η αμφισβήτηση της δυνατότητας παρέμβασης των φοιτητών για τα καθημερινά τους προβλήματα, η προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του φοιτητικού συνδικαλισμού και των φοιτητικών συλλόγων μέσω των λεγόμενων «ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων» συνηγορούν σε δύο συμπεράσματα: υπήρξε μεθοδευμένο σχέδιο εξαφάνισης των Φοιτητικών Συλλόγων και κάθε αγωνιστικής φωνής και πρακτικής, συμπεριλαμβανομένων των ριζοσπαστικών αριστερών σχημάτων της ΕΑΑΚ, στο εσωτερικό τους.

Με αυτό το προσοντολόγιο θα διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού στις εκλογές ο Θεόδωρος Φορτσάκης. Ως άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα που μας κρατά καθηλωμένους στην μνημονιακή κόλαση και την ευρωκηδεμονία. Ως ο εκφραστής της πιο αυταρχικής, αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής στην μεταπολεμική ελληνική ιστορία. Ως συνεργάτης και μακρύ χέρι των ντόπιων και των ξένων αφεντικών. Ο Φορτσάκης και συνιστά ένα από τα πιο αποκρουστικά πρόσωπα της ελληνικής κοινωνικής και πολιτικής ζωής των τελευταίων χρόνων. Κατάφερε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να πλήξει το δημοκρατικό ιστορικό φορτίο του Πανεπιστημίου, να «βεβηλώσει» τον ιερό ακαδημαϊκό χώρο καλώντας επανειλημμένα τις δυνάμεις καταστολής να παρέμβουν και να τραυματίσει φυσικά, κοινωνικά και ηθικά τους φοιτητές του. Θα μείνει στην ιστορία ως «ο πιο χουντικός Πρύτανης μετά την Χούντα», ως ο Πρύτανης ο οποίος προσπάθησε να αναβιώσει τα «ήθη και έθιμα» της Επταετίας.

Η επιλογή Φορτσάκη λοιπόν για τη συγκεκριμένη θέση έχει ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα ενόψει των εκλογών, συγκεκριμένα για το χώρο της εκπαίδευσης και τη φοιτητική νεολαία: κάθε ψήφος στη Ν.Δ. είναι ταυτόχρονα ψήφος στον αυταρχισμό, στην κατάργηση της δημοκρατίας στα πανεπιστήμια, στην καταστολή της νεολαίας, στις απολύσεις των εργαζομένων, στις διαγραφές φοιτητών, στην κατάργηση της δημόσιας & δωρεάν εκπαίδευσης!

Για την ριζοσπαστική και επαναστατική αριστερά, την ΕΑΑΚ, η παραίτηση του Φορτσάκη δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα θετικό γεγονός. Άλλωστε αποτέλεσε αίτημα των φοιτητικών συλλόγων του ΕΚΠΑ σχεδόν από την πρώτη στιγμή που η συγκεκριμένη πρυτανική αρχή έδωσε τα παραπάνω “δείγματα γραφής”. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν θα αλλάξει ριζικά εάν δεν εμφανιστεί εκ νέου το φοιτητικό κίνημα. Πρέπει να παλέψουμε πανελλαδικά για «ξήλωμα» των νέων, διορισμένων από την κυβέρνηση και τα συμβούλια ιδρύματος, διοικήσεων και του συνόλου των τομών, που τα τελευταία χρόνια επιτίθενται στην καθημερινότητα και το μέλλον της νεολαίας. Πέρα από την καταδίκη και στις επικείμενες εκλογές για το κόμμα της κυβέρνησης και τα νεοφιλελεύθερα-κεντροαριστερά-κεντροδεξιά-φασιστικά δεκανίκια του, τα σχήματα της ΕΑΑΚ και την επόμενη των εκλογών θα συνεχίσουν να παλεύουν για την αγωνιστική, μαζική και ανυποχώρητη επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος στο προσκήνιο. Στο πεδίο του δρόμου, μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις, ισχυροποιημένους και δημοκρατικούς Φοιτητικούς Συλλόγους -όπλο στα χέρια των φοιτητών- και ριζοσπαστικές μορφές πάλης, θα ανατρέψουμε όχι μόνο τις νέες διοικήσεις αλλά συνολικά την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ που την γεννάει.

Η ΕΑΑΚ δεσμεύεται ότι το όπως ο Φορτσάκης ήταν αυτός που τελικά «τσακίστηκε έξω» από τις αίθουσες του Πανεπιστημίου, έτσι και συνολικά αυτή η πολιτική μαζί με τους ντόπιους και ξένους εκφραστές της θα «τσακιστούν έξω» από τον τόπο μας!

                                      ΕΑΑΚ σε ΑΕΙ-ΤΕΙ