Έξω οι εργολαβίες!! Το λόγο για το άσυλο τον έχουμε εμείς!!

Στα πλαίσια της εξόφθαλμης επιχειρηματικοποίησης της εκπαίδευσης, παρατηρούμε καθημερινά, το φαινομένο της εισβολής εταιριών στον χώρο του πανεπιστημίου, που εντείνουν την ιδιωτικοποίησή του. Πιο συγκεκριμένα, η σίτιση των φοιτητών βρίσκεται στα χέρια της εταιρίας ΑΦΟΙ ΚΟΜΠΑΤΣΙΑΡΟΙ Α.Ε, δεν υπάρχουν δωμάτια στις εστίες για φοιτητές που δεν έχουν άλλο τρόπο στέγασης για να σπουδάσουν και υπάρχει κατεύθυνση να μπουν νοίκια σε όλους τους φοιτητές που διαμένουν σε εστίες, ενώ και στην ίδια την καθαριότητα της σχολής παίζεται ένα σκοτεινό παιχνίδι απ’ τον εργολάβο στις πλάτες τόσο των φοιτητών όσο και των πενιχρά αμειβόμενων (όταν δεν μένουν απλήρωτοι για μεγάλο χρονικό διάστημα) εργαζόμεων. Διαλύεται κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας και η επκαίδευση μετατρέπεται σε πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου, είτε με την αναδιαμόρφωση των σπουδών, μέσα απ’ την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, είτε με την δραστηριοποίηση των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές.

Με αυτό το κριτήριο, έγινε σήμερα επίθεση από πλευράς της κοσμητείας, στο εγχείρημα του αυτοδιαχειριζόμενου κυλικείου, με στόχο το λουκέτο του, ύστερα από πιέσεις που δέχτηκε από τον εργολάβο του ήδη υπάρχοντος κυλικείου της Φιλοσοφικής. Πιο ξεκάθαρο δεν γίνεται ! Το πανεπιστήμιο δεν λειτουργεί για τις ανάγκες όλων των φοιτητών να μπορούν να σπουδάσουν και των εργαζομένων να μπορούν να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, αλλά με βάση τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και των εργολαβιών που δραστηριοποιούνται οικονομικά μέσα σε αυτό.

Η επίθεση αυτή εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο σταδιακής καταπάτησης του ασύλου αλλά και γενικότερα στην επίθεση ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Συνεπακόλουθα αποτελεί μια δίωξη της ίδιας της ελεύθερης έκφρασης, οργάνωσης και δράσης των φοιτητών μέσα στον ίδιο το φοιτητικό τους σύλλογο. Και αυτά εν μέσω μιας κατάστασης κρατικών απαγορεύσεων και καταστολής απέναντι σε όποιον αγωνίζεται και στην κοινωνία και στο πανεπιστήμιο (απαγόρευση αντι-ΕΕ διαδ

ηλώσεων, διώξεις για πολιτικά φρονήματα, καταπάτηση ασύλου και συλλήψεις φοιτητών κατά τη διάρκεια συνεδρίασης συμβουλίου ιδρύματος).

Η Τρομοκρατία Δεν Θα Περάσει ! Απαιτούμε απομάκρυνση όλων των εργολαβιών από τις σχολές. Άμεση επαναπρόσληψη των εργαζομένων απ’ το πανεπιστήμιο με αξιοπρεπείς μισθούς και εργασιακά δικαιώματα. Απέναντι στην επίθεση σε όλα τα μέτωπα, προτάσσουμε την συντροφικότητα, την ανατρεπτική αλληλεγγύη και την συλλογική μαχητική δράση. Δεν θα αφήσουμε κανέναν πέρα από τους φοιτητές και τους εργαζόμενους να κάνουν κουμάντο στο άσυλο ! Θα μας βρουν απέναντί τους, να παλεύουμε για παιδεία με βάση τις δικές μας ανάγκες, των πληττόμενων φοιτητών και όχι για τα κέρδη των επιχειρήσεων, να παλεύουμε για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, να παλεύουμε για μόρφωση – εργασία – ελευθερία!

Σε αυτά τα πλαίσια στηρίζουμε προσπάθειες φοιτητών να αντιταχθούν στην κατάσταση αδράνειας που υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στο σύλλογό μας. Παρ’ όλα αυτά, θεωρούμε ότι σε ένα βαθμό δικαιώνεται η τοποθέτησή μας ότι οποιοδήποτε εγχείρημα αλληλεγγύης μέσα στο φοιτητικό σύλλογο, θα πρέπει να είναι κομμάτι αυτού και των συλλογικών του διαδικασιών, να είναι κτήμα του κάθε φοιτητή. Πιστεύουμε ότι αν το κυλικείο δεν είχε ανοίξει με όρους κινηματικής ανάθεσης, αλλά από όλους εμάς τους φοιτητές που θα το είχαμε συζητήσει και αποφασίσει στη γενική μας συνέλευση δεν θα ήταν τόσο εύκολο στον οποιοδήποτε εκπρόσωπο των επιχειρηματικών συμφερόντων να το απειλεί με κλείσιμο. Παράλληλα όμως συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι ένα κυλικείο πολιτιστικός – πολιτικός χώρος είναι απαραίτητος στη σχολή μας, που θα είναι κομμάτι του φοιτητικού συλλόγου, θα απαντά στα έντονα προβλήματα επιβίωσης του πλειοψηφικού κομματιού των φοιτητών, που πλήττεται με όρους ανατρεπτικής ταξικής αλληλεγγύης και όχι με λογικές «διαχείρισης της φτώχειας μας» και θα έχει σαφή πολιτικό στόχο και ανατρεπτικό περιεχόμενο για να φύγουν οι εργολαβίες απ’ τις σχολές με επαναπρόσληψη των εργαζόμενων απ’ το πανεπιστήμιο στην κατεύθυνση της συνολικής ανατροπής του επιχειρηματικού πανεπιστημίου! Ένα τέτοιο εγχείρημα απαντά στις ανάγκες μας, στο δρόμο για την παιδεία των αναγκών μας !