ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Γράμμα της υπουργού παιδείας κ. Άννας Διαμαντοπούλου στους φοιτητές...

Αξιότιμοι σπουδαστές,

«Όπως ξέρετε η χώρα μας διανύει μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο. Οι χρόνιες σπατάλες των γονιών σας, οι τεμπέληδες συγγενείς σας που εργάζονταν στο δημόσιο, οι δικές σας υπερβολικές απαιτήσεις, οι απεργίες, οι καταλήψεις, το γεγονός ότι ζούσατε μες τα πλούτη και την πολυτέλεια οδήγησαν τη χώρα σε δημοσιονομικό τέλμα. Όλοι φταίμε...

Έτσι και εμείς με τη σειρά μας, σαν υπεύθυνη πολιτική δύναμη, αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την εθνική σωτηρία, με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ υπό την καθοδήγηση του αξιότιμου κ.Παπαδήμου (ενός ανθρώπου με πείρα, που πρωτοστάτησε στον εκσυγχρονισμό της χώρας και στην είσοδο μας στο Ευρώ την περίοδο Σημίτη, έχοντας μάλιστα διατελέσει στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας).

Συγκεκριμένα στο χώρο της εκπαίδευσης και στα πλαίσια της αξιοκρατίας, αποφανθήκαμε ότι δε χωράτε όλοι. Επιτέλους πρέπει να μπει μία τελεία στην αέναη σπατάλη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Στο νέο, λοιπόν, προϋπολογισμό η χρηματοδότηση για την παιδεία μειώνεται κατά 80%. Το κράτος, δεδομένης της ανάγκης αύξησης των δαπανών για πολεμικούς εξοπλισμούς, δεν μπορεί να ξοδεύει άλλα λεφτά για την παιδεία. Έτσι, οι φοιτητικές παροχές και ο έλεγχος των ιδρυμάτων περνάει στα χέρια έμπειρων ιδιωτών. Πρώτη νίκη μας είναι η χορήγηση των πάσο μέσω των καταστημάτων Γερμανός, με την ευγενική σας συμβολή των 2,5Ε (αυξάνοντας τα κέρδη της εταιρείας κατά 750.000Ε). Η παροχή δωρεάν βιβλίων είναι κάτι παρωχημένο. Θα σας δίνεται μόνο ένα σύγγραμμα, τα υπόλοιπα μπορείτε να τα πληρώνετε. Βέβαια... για τους οικονομικά ασθενέστερους υπάρχει πάντα η δυνατότητα εκτύπωσης χιλιοσέλιδων συγγραμμάτων σε φωτοτυπίες. Επιπλέον, στα πλαίσια της ενίσχυσης της αλληλεγγύης μεταξύ των φοιτητών και με σεβασμό στο περιβάλλον, μπορείτε να ανταλλάσσετε τα χρησιμοποιημένα βιβλία σας μέσω του προγράμματος ''ανταλλαγής συγγραμμάτων'' του Ευδόξου, κερδίζοντας έτσι πιστωτικές μονάδες ή και πλούσια δώρα.
H συμμετοχή στη διοίκηση των ιδρυμάτων είναι ξεπερασμένη ιδέα και θα αντικατασταθεί με την κυριαρχία μάνατζερς, που θα μεταχειρίζονται το πανεπιστήμιο σαν αυτό που θα έπρεπε να είναι, επιχείρηση. Θα βρίσκουν έσοδα από όπου μπορούν, γιατί το κράτος φυσικά δεν θα δίνει. Τα έσοδα αυτά είτε θα είναι δίδακτρα, είτε θα πουλούν κομμάτια των σχολών είτε ό,τι τους κατέβει. Αυτοί ξέρουν. Από τους φοιτητές απλά ζητείται η συνεργσία και χρήματα. Εάν δεν έχουν, κανείς δεν τους υποχρεώνει να σπουδάσουν..

Στις φοιτητικές εστίες δε γίνεται πια να μένουν όλοι. Καλό θα ήταν να φεύγετε σιγά σιγά, για να ενισχυθεί έτσι και η ενοικίαση ακινήτων. Σε πρώτη φάση παγώσαμε ήδη την εισροή φοιτητών στις εστίες για το έτος που διανύουμε. Σκοπεύουμε να μην ανανεώσουμε τη σύμβαση των εστιών με το Ε.Ι.Ν ( Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας) ώστε να περάσουν και αυτές με τον καιρό στα χέρια ιδιωτών. Παρόμοια θα είναι και η τακτική μας στο ζήτημα της σίτισης. Επεξεργαζόμαστε σχέδιο η σίτιση από 1/1/12 να παρέχεται από υπεύθυνες αλυσίδες εστίασης.

Σύμφωνα με τις μελέτες μας οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια περισσεύουν. Γι' αυτό το λόγο μεθοδεύεται η έξοδος διοικητικών υπαλλήλων στην εφεδρεία και το πάγωμα των συμβάσεων των καθηγητών. Ήδη έχουν σταλεί οι εγκύκλιοι για την κατάργηση του 30% των υπηρεσιακών μονάδων με αντίστοιχη μείωση του προσωπικού και την απόλυση όλων των εργαζομένων ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που προσλήφθηκαν ''εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ''. Το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιηθούν ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις μισθών με την εφαρμογή του νέου βαθμολογίου-μισθολογίου.

Σας καλούμε να επιδείξετε ωριμότητα, να συμμορφωθείτε στις επιταγές του Υπουργείου και να κλείσετε τα αυτιά σας στις ''μειοψηφικές φωνές'' που καλούν σε οργανωμένο συλλογικό αγώνα και παρεμποδίζουν εδώ και χρόνια τις προσπάθειές μας για εκσυγχρονισμό. Όλα θα καθοριστούν από την (αντί)στάση σας».

Μετά τιμής,

Άννα Διαμαντοπούλου,

με την ευγενική χορηγία της Τρόικα.

Δεν είναι τραγική ειρωνεία. Είναι η πραγματικότητα. Και όταν η πραγματικότητα μας ειρωνεύεται τραγικά, χρέος μας είναι η ανατροπή της. Γιατί οι μύθοι τους κατέρρευσαν. Γιατί πλέον η γενιά μας γνωρίζει πως δε χωράει σε μια ζωή ανασφάλειας, μιζέριας και υποταγής.

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ σε κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ

ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ το Πανεπιστήμιο και το μέλλον μας

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ πάσο, σίτιση, στέγαση, συγγράμματα

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα τα ποσοστά ανεργίας φτάνουν το 20%, η δε ανεργία στους νέους αγγίζει το 50% και – για να μη μιλάμε μόνο με ποσοστά -  τον αριθμό του ενός εκατομμυρίου. Πράγμα που σημαίνει πως το μέλλον για όσους αυτή τη στιγμή είναι στο πανεπιστήμιο, δηλαδή για τους αυριανούς εργαζόμενους (ή αυριανούς ανέργους) προμηνύεται δύσκολο. Τουλάχιστον όμως οι φοιτητές είναι σε πιο προνομιακή θέση, έχουν εφόδια για να βγουν αύριο προς αναζήτηση εργασίας, εφόδια που παίρνουν από τη σχολή τους. Ή μήπως όχι;

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008 – ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2011...ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ!

«η αηδία είναι ικανή να δημιουργήσει φτερά και δυνάμεις που διαισθάνονται τις πηγές»

                                                                                                                                                              Νίτσε

            Όλα έδειχναν ότι θα ήταν ένας ακόμη κρύος Δεκέμβρης, με τα ευχάριστα λαμπιόνια και τους Αϊ-Βασίλιδες να τάζουν ακριβά δώρα στα παιδιά που ήταν φρόνημα εκείνη την χρονιά. Κανείς τότε, δεν μπορούσε να αντιληφθεί το μέγεθος και τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, που τότε μόλις είχε αρχίσει να ξεσπάει. Όταν ξαφνικά στην περιοχή των εξαρχείων μια ομάδα αστυνομικών, με επικεφαλής τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του 15χρονου τότε Αλέξανδρο Γρηγορόπουλου, πυροδοτώντας έτσι ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά ξεσπάσματα στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας μας. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι μέσα σε λίγες ώρες βγήκαν στους δρόμους και άρχισαν να διαδηλώνουν τόσο για τον αδικοχαμένο μαθητή όσο και για το «άυλο» εκείνο όπλο που γνώριζαν πια ότι σημάδευε την ζωή του καθενός. Τα ντόπια ΜΜΕ και οι πολιτικοί μείναν άναυδοι απ’ το βίαιο ξέσπασμα μιας γενιάς που μέχρι τότε έδειχνε ευχαριστημένη στον «καναπέ» της και βυθισμένη στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Οι ξένοι αναλυτές έπιασαν καλύτερα το σημάδι των καιρών κάνοντας λόγο για την «πρώτη εξέγερση της κρίσης». Μια γενιά που αντιδρούσε όχι μόνο στην κοινωνία της βιτρίνας και του φαίνεσθαι, στις ψεύτικες ανθρώπινες σχέσεις, όχι μόνο στα πολλά και βίαια πρόσωπα της εξουσίας αλλά και απέναντι σε ένα μαύρο μέλλον (που τώρα αρχίζει να γίνεται παρόν), ένα μέλλον ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης. Μια γενιά που άρχιζε να καταλαβαίνει πως το σχέδιο υπέρβασης της κρίσης που άλλοι δημιουργήσανε, θα στηριχτεί στις πλάτες της. Μια γενιά που άρχισε (με αντιφατικό τρόπο) να συνειδητοποιεί πως με το «να είσαι φρόνιμος», δεν θα κερδίσει κανένα δώρο γιατί τελικά Αι-Βασίλης δεν υπάρχει…

Σήμερα, το κοινωνικό υπέδαφος πάνω στο οποίο περπάτησε ο Δεκέμβρης του 2008, είναι απείρως πιο εκρηκτικό. Η κρίση που τότε φανέρωνε τα πρώτα της σημάδια, έχει σήμερα βυθίσει την κοινωνία σε μια κοινωνική άβυσσο χωρίς τέλος. Την κυβέρνηση των δολοφόνων της ΝΔ, διαδέχτηκε το ΠΑΣΟΚ στην πιο λαομίσητη εκλεγμένη κυβέρνηση της σύγχρονης Ελλάδας για να ακολουθήσει μια πραξικοπηματική κυβέρνηση των τραπεζών και της κοινοβουλευτικής δικτατορίας. Η ντόπια και διεθνής συμμορία των καπιταλιστών και των εκπροσώπων τους δεν επιδιώκει πια μόνο την οικονομική αφαίμαξη του πληθυσμού, αλλά την ουσιαστική διάλυση ολόκληρου του κοινωνικού ιστού, τον αφανισμό του εργαζόμενου λαού και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.

Το «μαύρο μέλλον» για το οποίο μιλούσαν τότε οι προκηρύξεις, είναι εδώ, σήμερα.
Ένας στους δύο νέους είναι άνεργος. Μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία από ασιτία, οι οικογένειες βλέπουν ακόμα και ένα πενιχρό χαρτζιλίκι σαν πολυτέλεια όταν μπορεί να τους κοπεί το ρεύμα. Τα σχολεία δεν έχουν βιβλία και καθηγητές. Στα πανεπιστήμια εγκάθετες επιτροπές προσπαθούν να υλοποιήσουν ένα νόμο που προσφέρει την εκπαίδευση στις επιχειρήσεις και αποκλύει από αυτήν, μεγάλο μέρος της νεολαίας. Οι νέοι, ακόμα και τα αγέννητα παιδιά θα είναι χρεωμένοι και υποθηκευμένοι για όλοι τους την ζωή.

Σήμερα, πιο επίκαιρη από ποτέ ηχεί και η κραυγή δημοκρατίας του Δεκέμβρη ενάντια στον αυταρχισμό της νέας εποχής. Ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την σάπια κοινοβουλευτική δικτατορία, την χούντα των αγορών, την σκλήρυνση της καταστολής απέναντι σε κάθε φωνή αντίστασης, στους μάνατζερς στην διοίκηση των πανεπιστημίων,

στην πλύση εγκεφάλου από τα δελτία των 8, ενάντια την αθώωση του δολοφόνου Κορκονέα(!). Μια κραυγή που ηχεί από τις συνελεύσεις της πλατείας συντάγματος, τις γενικές συνελεύσεις των πανεπιστημίων, των εργασιακών χώρων, των γειτονιών.

Όλα αυτά, σε συνάρτηση με τον προϋπολογισμό της φτώχειας και της λιτότητας για τον εργαζόμενο λαό και τον προϋπολογισμό του κέρδους για τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις -που κατεβαίνει για ψήφιση μια μέρα μετά την επέτειο τριών χρόνων από τον Δεκέμβρη του 2008- δείχνουν πως το ερωτήμα που έθεσε τότε ο Δεκέμβρης « Ή εμείς (εργαζόμενοι, νεολαία, συνταξιούχοι, μαθητές, φοιτητές, μετανάστες) ή αυτοί (συγκυβερνήσεις, τράπεζες, επιχειρήσεις, ΜΜΕ, αστυνομία)» ήρθε η ώρα να απαντηθεί!