Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

(μέρος του ψηφίσματος του ενιαίου συλλόγου φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης)

Από τις 11 Νοέμβρη, 15 μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική, που ζουν στα Χανιά, έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας για να διεκδικήσουν την μονιμοποίησή τους στην Ελλάδα. Την μονιμοποίηση που δικαιούνται, όχι μόνο από ανθρωπιστικής πλευράς για να μην απελαθούν, αλλά και επειδή έχουν δουλέψει με τους χειρότερους όρους πολλά χρόνια στην Ελλάδα πληρώνοντας χιλιάδες ευρώ ο καθένας στις δημόσιες υπηρεσίες για να βγάλουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα που απαιτούνται προκειμένου να θεωρούνται μόνιμοι κάτοικοι της χώρας.

Ουσιαστικά, πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να τους δοθεί άδεια παραμονής στη χώρα, η απάντηση όμως απ' τις αρχές είναι αρνητική, ενώ το ΙΚΑ, ο Δήμος Χανίων, τα δικαστήρια και άλλες δημόσιες υπηρεσίες τους ανάγκασαν να πληρώσουν χιλιάδες ευρώ για να εκδώσουν να χαρτιά αυτά

Πέρα όμως από τα χαρτιά των ίδιων των 15, ο αγώνας των μεταναστών περιλαμβάνει τη μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, αφού βασικό αίτημα των απεργών είναι η τροποποίηση του αντίστοιχου νόμου, έτσι ώστε να πιστοποιείται η παρουσία οποιουδήποτε μετανάστη στην Ελλάδα πριν το 2005 με έγκυρα δημόσια έγγραφα, ενώ μέχρι τώρα αυτό γίνεται μόνο με σφραγίδα διαβατηρίου. Γι' αυτό και ο αγώνας των 15 μεταναστών απευθύνεται στο υπουργείο Εσωτερικών που είναι υπεύθυνο για το θέμα, και γι' αυτό έχει τόσο μεγάλη στήριξη και από όλους τους υπόλοιπους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα.


Από την πρώτη μέρα, ο αγώνας τους έγινε αμέσως γνωστός στην τοπική κοινωνία και ένας πολύ μεγάλος αριθμός από κατοίκους, φοιτητές, εργαζόμενους, πολιτικές συλλογικότητες και φορείς στέκονται δίπλα τους για να στηρίξουν τα δίκαια αιτήματα τους και τον πολύ δύσκολο και ηρωϊκό αγώνα που αποφασίσαν να κάνουν. Πάνω από 1000 υπογραφές από κατοίκους των Χανίων έχουν συγκεντρωθεί προς υποστήριξη και δικαίωση των μεταναστών. Οι μετανάστες απ' τη μεριά τους ξεκαθαρίζουν απ' τη πρώτη μέρα πως η απεργεία πείνας δεν είναι συμβολική, αλλά ότι θα φτάσει ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ...

Απέναντι στο δίκαιο αγώνα των μεταναστών και στην έμπρακτη και ενεργή υποστήριξη της απεργίας τους από ΣΥΣΣΩΜΗ την Χανιώτικη Κοινωνία, η απάντηση του τοπικού και κεντρικού κράτους ήταν η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.

Απο τις 11 Νοέμβρη μέχρι σήμερα ο ηρωικός καθημερινός αγώνας που δίνουν οι απεργοί πείνας συνεχίζεται παρ' όλες τις δυσκολίες. Ζητάνε από όλους εμάς έστω και την ύστατη στιγμή να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να κλιμακώσουμε το κίνημα αλληλεγγύης, να προχωρήσουμε σε πολύ πιο δυναμικές μορφές κινητοποιήσεων για να πιέσουμε πραγματικά την κυβέρνηση ώστε να τους δικαιώσει.

Σε αυτό το σημείο πρέπει όλοι να πάρουμε θέση και να μην μείνουμε θεατές σε αυτό το έγκλημα που συντελείται μπροστά στα μάτια μας.
Το ζήτημα των μεταναστών, δεν αποτελεί πρόβλημα “έξω από μας”. Πρόκειται για το χειρότερα πληττόμενο κομμάτι των σημερινών κοινωνιών, για το οποίο ισχύει ΗΔΗ ό,τι θα ήθελαν να ισχύει (και το προσπαθούν) σε όλους τους εργαζομένους, Έλληνες και μη: Εκμετάλλευση χωρίς όριο, μαύρη εργασία, τρομοκρατία...

Παράλληλα, παραδίδουν καθημερινά μαθήματα αξιοπρέπειας και δύναμης σε ολόκληρη την κοινωνία που παρακολουθεί άναυδη τον ηρωϊκό αγώνα τους, όντας ήδη νικητές στις ψυχές όλων μας, αφού καταφέρνουν μέρα με τη μέρα να σπάνε κάθε υποψία ρατσισμού και ξενοφοβίας, δείχνοντας το δρόμο για διεθνιστικούς, εργατικούς νικηφόρους αγώνες.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Ανακοίνωση ΕΑΑΚ Πάτρας

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

Σήμερα, Τετάρτη 19/11/08, στη γενική συνέλευση τμήματος των Πολιτικών Μηχανικών Πάτρας, οι φοιτητές Σ. Χ. [μέλος της ΕΑΑΚ] και Μ. Ρ.[μέλος της ΠΚΣ], παραπέμφθηκαν σε Πειθαρχικό από τον καθηγητή Καλέρη του τμήματος με την αιτιολόγηση της… «ανάρμοστης συμπεριφοράς σε καθηγητή»! Η «ανάρμοστη συμπεριφορά» τους ήταν ότι δεν επέτρεψαν να γίνει μάθημα την ώρα που είχε οριστεί γενική συνέλευση του συλλόγου [που ούτως ή άλλως δεν επιτρέπεται] στο αμφιθέατρο που θα πραγματοποιούνταν η γενική συνέλευση!

Η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία και στόχο έχει να σπιλώσει αγωνιζόμενους φοιτητές και τη δράση τους, να ποινικοποιήσει τη συλλογική δράση και τις διαδικασίες των φοιτητών, να καταστείλει και να πειθαρχήσει το φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες που θα ξεσπάσουν το επόμενο διάστημα απέναντι στην οδηγία 36/05 για τα ΚΕΣ, στο νόμο- πλαίσιο και στο σύνολο της αντί- εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που από κοινού προωθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ. Παίρνει, αυτή η κίνηση, τη σκυτάλη από τους πρυτάνεις Καραμπίνη και Γρυσπολάκη και τους εκάστοτε καθηγητές που επι χρόνια προσπαθούν να σπιλώσουν το φοιτηικό κίνημα και σέρνουν σε Πειθαρχικά και Δικαστήρια αγωνιζόμενους φοιτητές.

Την ίδια ώρα που η πλειοψηφία των φοιτητικών συλλόγων παίρνει αγωνιστικές αποφάσεις και με εφαλτήριο το Πολυτεχνείο ετοιμάζεται να εφορμήσει σε νέους ανυποχώρητους, μαζικούς και νικηφόρους αγώνες που θα ανατρέψουν τα σχέδια της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ σε εκπαίδευση και εργασία, οι υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ επιχειρούν να ποινικοποιήσουν τους αγώνες της νεολαίας. Θα μας βρούν απέναντί τους!

·Καμιά διωξη φοιτητή- κανένα πειθαρχικό
·Οι αγώνες μας δεν ποινικοποιούνται, δεν καταστέλλονται, δεν υποχωρούν
·Κάτω τα χέρια από το άσυλο

Ε.Α.Α.Κ. ΠΑΤΡΑΣ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Νέα Γενική Συνέλευση στις 25/11


Κρίση, λιτότητα, ανεργία, ασφαληστ(ρ)ικό νομοσχέδιο, φοροεπιδρομή, ιδιωτικοποιήσεις,
ΚΕΣ, νόμος-πλαίσιο, λίστα συγγραμμάτων, πρότυπος εσωτερικός κανονισμός, αξιολόγηση...
Επειδή τίποτα δε μπορεί να μείνει αναπάντητο...

Νέα Γενική Συνέλευση στις 25/11 στις 12 στην Aula.
Ξανά στο δρόμο του ανυποχώρητου, αντικυβερνητικού αγώνα!
Ξανά στο δρόμο των αναγκών και των δικαιωμάτων μας!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης


Την Πέμπτη 20/11, 150 τραμπούκοι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Θεσσαλονίκης επιτέθηκαν φασιστικά-θρασιδηλα στον πολιτικό χώρο της ενιαίας ανεξάρτητης αριστερής κίνησης του συλλόγου φοιτητών γεωπονίας με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 2 συντρόφων εκ των οποίων ο ένας νοσηλεύεται στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις καθώς και την καταστροφή του χώρου παρέμβασης του σχήματος. Η κίνηση αυτή αποτελεί συνέχεια των γεγονότων της 17ης Νοεμβρη όπου οι ίδιοι τραμπούκοι προπηλάκισαν μελή των φοιτητικών συλλόγων με ακόμη 4 τραυματίες.
Τα γεγονότα αυτά εντάσσονται στην προσπάθεια φίμωσης του φοιτητικού κινήματος πόσο μάλλον σε μια συγκυρία που ο χώρος της εκπαίδευσης κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις του ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Απέναντι σ’όλες αυτές τις κινήσεις που εσκεμμένα υπονομεύουν το άσυλο απαντάμε με μαζικές διαδικασίες γενικών συνελεύσεων στην κατεύθυνση της συγκρότησης ενός κινήματος που θα ανατρέψει συνολικά της επίθεση που δέχεται εκπαίδευση και εργασία.
Ο φασισμός δεν μας σταματά στο δρόμο του αγώνα βαδίζουμε ξανά.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008



ΚΡΑΥΓΗ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ - ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 25/11, 18:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Νίκη στους δίκαιους αγώνες των φυλακισμένων


«Έχουμε το δικαίωμα να εκτίσουμε την ποινή μας ως άνθρωποι. Στους ζωολογικούς κήπους φροντίζουν περισσότερο τα άδικα φυλακισμένα θηλαστικά»


Τα παραπάνω λόγια ενός φυλακισμένου περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο τις άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης που ισχύουν σήμερα σε όλες τις ελληνικές φυλακές, εξαιτίας των οποίων χιλιάδες φυλακισμένοι ξεσηκώθηκαν με αποχή συσσιτίου και απεργία πείνας. Ο σημερινός αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας και σκοπό έχει τη δικαίωση των αιτημάτων τους για αξιοπρεπή διαβίωση, που το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης είχαν απορρίψει.

Είναι γεγονός ότι το σύγχρονο ελληνικό κράτος, στοχοπροσηλωμένο στην καπιταλιστική ανάπτυξη, φροντίζει για την κερδοφορία των επιχειρήσεων και τραπεζών σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας, για την εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικής ανάγκης ή υπηρεσίας και την κατάργηση κάθε κοινωνικοπολιτικού δικαιώματος. Η διαδικασία της ολοκληρωτικής υπαγωγής όλων των πλευρών της ανθρώπινης ζωής στους νόμους της εκμετάλλευσης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, σπρώχνει στο κοινωνικό περιθώριο τους μη αποδοτικούς, τους μη αξιοποιήσιμους, όποιον δηλαδή δεν θέλει ή δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μονάδα παραγωγής κέρδους. Αυτή η διαδικασία, που οξύνει στο έπακρο τις κοινωνικές αντιθέσεις, παράγει ανθρώπους – σκουπίδια που στοιβάζονται στις σύγχρονες φυλακές κοινωνικών «αποβλήτων» που ονομάζονται φυλακές.

Πίσω όμως από τα γκρίζα τείχη των φυλακών 14.000 κρατούμενοι στοιβάζονται σαν εμπορεύματα σε κελιά που επαρκούν μόνο για 7.500 (!), 2.500 - 3.000 παραμένουν στα εξοντωτικά κρατητήρια μεταγωγών, ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός κρατουμένων μεταναστών και προσφύγων, στα κατ’ ευφημισμό «κέντρα υποδοχής μεταναστών» με μόνη ενοχή τον αγώνα για επιβίωση. Συγκεκριμένα σε κάθε κελί 6 τ.μ. συνωστίζονται 4-5 κρατούμενοι κάτω από άθλιες συνθήκες υγιεινής, απουσία ιατρών, αναμονή 4 μηνών για ιατρική εξέταση, έλλειψη κατάλληλων φαρμάκων, απουσία φυσικού φωτός και φωτισμού. Η χρήση επικίνδυνων τροφίμων, οι απειλές, οι αυτοκτονίες, η διακίνηση ναρκωτικών, η έκδοση μεροληπτικών αποφάσεων σε όσους διαθέτουν χρήμα και εξουσία και η λογοκρισία της αλληλογραφίας αποτελούν καθημερινά φαινόμενα. Δεκάδες οι νεκροί κάθε χρόνο, ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής βίας, των εξευτελισμών, των ξυλοδαρμών και των «δημοκρατικών» βασανιστηρίων που υφίστανται από τους δεσμοφύλακες. Πρόκειται για μια σωφρονιστική πολιτική που απαξιώνει και εκμηδενίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ οι κάμερες παρακολούθησης, η στοχοποιημένη τηλεφωνική παρακολούθηση, οι συμφωνίες αστυνομικής και δικαστικής συνδρομής και τα νέα προηγμένα συστήματα ελέγχου πυκνώνουν τον κατασταλτικό χαρακτήρα της φυλακής. Μια πολιτική που προωθεί το χτίσιμο νέων φυλακών υψίστης ασφαλείας με τη σύμπραξη ιδιωτικού και κρατικού κεφαλαίου, αντί της πραγματικής αποσυμφόρησης των φυλακών από τους φυλακισμένους-θυμάτων της ταξικής κοινωνίας, που θα προκύψει από την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων, τη μη φυλάκιση τοξικομανών, την κατάργηση της προφυλάκισης, την έκτιση των ποινών αλλοδαπών στις χώρες καταγωγής τους, εφόσον οι ίδιοι το επιθυμούν, την τριετή μείωση όλων των ποινών.

Οι εναλλασσόμενες στην εξουσία ελληνικές κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), αναβαθμίζουν την κατασταλτική πολιτική, ως απάντηση στις εκρηκτικές κοινωνικές αντιθέσεις, που οι ίδιες δημιουργούν. Μια πολιτική που απαντά με την προοπτική της φυλακής όχι μόνο στην εξαθλίωση αλλά και στην κοινωνική αγανάκτηση. Που εντάσσει στο «έγκλημα» όχι μόνο την παραβατικότητα αλλά και τους κοινωνικοπολιτικούς και εργατικούς αγώνες. Που στοχεύει όχι μόνο να εξοντώσει τους φυλακισμένους, κρατώντας ομήρους τους συγγενείς και τις οικογένειές τους, αλλά επιπλέον να διαμορφώσει όρους φυλακής για ολόκληρη την κοινωνία. Άλλωστε, σ΄ αυτήν την κατεύθυνση, ο τρομονόμος της Ε.Ε., ενοποίησε ποινικά την αντιμετώπιση του εγκλήματος και της κοινωνικοπολιτικής συλλογικής αντίστασης και δράσης. Σ΄ αυτήν την κατεύθυνση, η Ε.Ε. προωθεί σήμερα την οδηγία της «ντροπής» για τη δημιουργία σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες και πρόσφυγες. Νωπές είναι ακόμα στη μνήμη μας οι απαγωγές των Πακιστανών, οι ιπτάμενες φυλακές της CIA, η κρατική τρομοκρατία των Αφγανών μεταναστών στην Πάτρα, καθώς η ευρύτερη χρήση του αντιτρομοκρατικού νόμου σε απεργούς διαδηλωτές, εργαζόμενους, μαθητές και φοιτητές. Το δόγμα της μηδενικής ανοχής όλων των κυβερνώντων θέτει στο επίκεντρό του όλους αυτούς που εξακολουθούν ακόμα να αντιστέκονται.

Παράλληλα το σύστημα, στην προσπάθειά του να αναδιατάξει τις δυνάμεις του για τη σωτηρία και επανίδρυση του καπιταλισμού από την χρηματοπιστωτική κρίση, εκτός του ότι θα προβεί σε ένα νέο γύρο εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα θα εντείνει ακόμα περισσότερο την κρατική καταστολή και στους φυλακισμένους. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι μετανάστες, τοξικομανείς, κοινωνικά αποκλεισμένοι και φτωχοί. Ενώ εκείνοι που καλύφτηκαν και καλύπτονται κάτω από τον προστατευτικό μανδύα του κράτους, της εξουσίας και του χρήματος και ληστεύουν καθημερινά τον κοινωνικό πλούτο και λυμαίνονται τη ζωή όλων μας, δηλαδή οι διαρκείς εγκληματίες της κοινωνίας, παραμένουν ατιμώρητοι.

Στη βάση αυτή η διατύπωση των αιτημάτων από το εσωτερικό των φυλακών και οι αγώνες των φυλακισμένων δημιουργούν μια όσμωση με τις κοινωνικές και εργατικές αντιστάσεις και τους όρους ώστε οι τοίχοι των φυλακών να γίνουν διάφανοι. Ώστε να δοθεί μια συνολική πολιτική απάντηση μακριά από λογικές διαχείρισης δικαιωμάτων, που έχουν μόνο αποδέκτη το κράτος και τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Με μάχες που θα δημιουργούν ρωγμές και ρήξεις και θα αναιρούν το δικαίωμα της εξουσίας να αναμορφώνει το δίκαιο κατά το δοκούν. Γι΄ αυτό και οι αγώνες των φυλακισμένων συνδέονται με τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες ενάντια στην καταπίεση, στην εκμετάλλευση, στον κοινωνικό αποκλεισμό, στην αδικία, στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα και την κρατική καταστολή. Ενάντια στο σύστημα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας όπου η ποινή έχει εκδικητικό και κατασταλτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση σωφρονιστικό.

Οι αγώνες των φυλακισμένων για τη διεκδίκηση πλήρη κοινωνικών, πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων είναι αδιαμεσολάβητοι, δε χειραγωγούνται, δεν καταστέλλονται! Είναι αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση και χειραφέτηση. Άμεση δράση σήμερα για μια κοινωνία χωρίς φυλακές αύριο!

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

Κι η “ε π α ν ά σ τ α σ ι ς” ήτο υπέρ ... ... των ιδιωτικών κολλεγίων!! (δεν κάνουμε πλάκα)


Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες λέμε ότι “το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο όσο ποτέ, ζει στους αγώνες του σήμερα” ότι “εμπνεόμαστε από τους αγώνες των φοιτητών μες στη δικτατορία” κι άλλα τέτοια που καμιά φορά σκεφτόμαστε μήπως γινόμαστε βαρετοί, προβλέψιμοι, ξύλινοι, μήπως επαναλαμβανόμαστε χωρίς ουσία... Τελικά όμως το Πολυτεχνείο του '73 δεν είναι απλά επίκαιρο αλλά τραγικά επίκαιρο..!

Σήμερα, η κυβέρνηση παρουσιάζει την ισοτίμηση των Κολλεγίων (ΚΕΣ) με τα ΑΕΙ&ΤΕΙ ως υλοποίηση του δικού της προοδευτικού (...) οράματος ενω το copyright ανήκει στην Χούντα και στον δικτάτορα Παπαδόπουλο
(δεν κάνουμε πλάκα, λέμε)...

...γιατί σύμφωνα με ιστορικό έγγραφο-ντοκουμέντο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στον Τύπο(*Ιός-Ελευθεροτυπία 16/11/08), η Χούντα (προλαβαίνοντας τον μεταρρυθμιστή Καραμανλή και τους μεταρρυθμιστές υπουργούς του) είχε σκοπό να ιδρύσει ξενόγλωσσα παραρτήματα ξένων παν/κων ιδρυμάτων στην Ελλάδα!..αλλά δεν της πέρασε.

Τότε -κι αυτό είναι που μας γεμίζει ελπίδα- οι φοιτητές του Πολυτεχνείου, μέσα σε ημιπαράνομες συνθήκες πραγματοποίησαν Γενικές Συνελεύσεις και πήραν αποφάσεις εναντίον της ίδρυσης ιδιωτικών κολλεγίων. Να τι έγραφε ένα απόσπασμα από την απόφαση της Γεν. Συνέλευσης της Αρχιτεκτονικής τον χειμώνα του '73, μερικούς μήνες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου:

«Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων αποφασίζει την αποχή όλων των σπουδαστών της Σχολής από τα μαθήματα μέχρι την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 1973, οπότε ορίζεται η σύγκληση νέας Γενικής Συνέλευσης των Σπουδαστών της Σχολής στην οποία ανάλογα με την επίσημη κυβερνητική αντιμετώπιση του θέματος, θα αποφασισθούν οι μελλοντικές ενέργειες των φοιτητών. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν θα πραγματοποιηθή η ορισθείσα Γεν. Συνέλευση αποφασίζεται η συνέχεια της αποχής.Τα αιτήματά μας είναι τα παρακάτω:
1) Απαιτούμε την άμεση επίσημη διαβεβαίωση των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων, ότι δεν θα λειτουργήσουν μελλοντικά ιδιωτικά ή ελεγχόμενα από Ξένα Πανεπιστήμια Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στη χώρα μας, ερήμην της γνώμης των φοιτητών
.

Τελικά η Χούντα έκανε πίσω (δεν υπήρχε κι Ε.Ε. να βοηθήσει τότες!) και χρειάστηκαν 35 χρόνια για να τεθεί το ζήτημα των ιδιωτικών κολλεγίων ξανά. Οι φοιτητές από την πλευρά τους είχαν ρισκάρει και τις σπουδές τους και την ελευθερία τους ενδεχομένως. Βγήκαν όμως νικητές και συνέχισαν στην ίδια πορεία μέχρι τον Νοέμβρη του '73 και μετά. Το ερώτημα για μας είναι:

Θα πιάσουμε κι εμείς το νήμα των αγώνων του τότε δένοντάς το με το σήμερα;
Γιατί μπορεί η εξουσία των τότε και των τώρα να έχει τα ίδια εφιαλτικά σχέδια για μας, συνεχίζει να βλέπει όμως εφιάλτες...
...με 1,2,3 πολλά Πολυτεχνεία!

Κίνηση ΑΡιστερών ΦΙλοσοφικής – ε.α.α.κ.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Casus belli…

Casus belli…

Η μεγαλειώδης αντιιμπεριαλιστική πορεία, το αποκορύφωμα του 3ήμερου εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου έδειξε ποιο δρόμο επιλέγουν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι για να απαντήσουν στην επίθεση της κυβέρνησης, στα αντεκπαιδευτικά και αντεργατικά μέτρα, που προωθεί. Η βροχή δεν πτόησε τους χιλιάδες νέους ,που μπροστά στην ολοένα αυξανόμενη λιτότητα, στην ανεργία και την εξαθλίωση, απάντησαν με το δρόμο του συλλογικού αγώνα, επαναφέροντας τα επίκαιρα μηνύματα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Η πολιτική αυτή έχει στο στόχαστρο τη νεολαία, χτυπάει τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας σε εκπαίδευση και εργασία. Παρά τη νίκη του φοιτητικού κινήματος που με τη μαζικότητα και τη δυναμικότητα του κατάφερε να μην αναθεωρηθεί το αρ.16 και το Σύνταγμα, η κυβέρνηση επιλέγει να επαναφέρει το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων από τη πίσω πόρτα μέσω της κοινοτικής οδηγίας της ΕΕ, παραβιάζοντας έτσι το Σύνταγμα. Το γεγονός αυτό, ειδικά σε μία τόσο οξυμένη περίοδο αποτελεί casus belli για τη νεολαία.

Η αναγνώριση των κολεγίων ως τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα θα πιέσει και τα δημόσια πανεπιστήμια να λειτουργούν έχοντας τα ως πρότυπο. Αυτό σημαίνει την εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων ( δίδακτρα, επί πληρωμή συγγράμματα, 4ετή επιχειρησιακά πλάνα κ.α.) Επαναφέρεται έτσι στο προσκήνιο ο νόμος της αξιολόγησης αλλά και συνολικά η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του πανεπιστημίου με βάση τα κριτήρια της αγοράς. Η αναγνώριση των κολεγίων ως τριτοβάθμια ιδρύματα μεταφράζεται επίσης σε αναγνώριση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων και εξίσωσή τους με αυτά των δημοσίων τελικά προς τα κάτω. Επιχειρείται δηλαδή ο περαιτέρω κατακερματισμός της σπουδάζουσας νεολαίας σε αποφοίτους πολλών ταχυτήτων καθώς και η αποσύνδεση του πτυχίου από τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Ο νέος απόφοιτος και μελλοντικός εργαζόμενος καλείται ατομικά να διαπραγματευτεί με τον εκάστοτε εργοδότη τους όρους με του οποίους θα δουλεύει. Η κατάσταση αυτή που διαμορφώνεται μας πιέζει διπλά καθώς βγαίνοντας απ’ αυτή τη σχολή έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον ΑΣΕΠ ο οποίος απαξιώνει τα πτυχία μας αφαιρώντας την πραγματική τους αξία ώστε το πτυχίο να μην απαιτεί τη μόνη προϋπόθεση για δουλειά , οδηγώντας έτσι τους αποφοίτους στην εργασιακή περιπλάνηση και ανασφάλεια.

Η επίθεση στην εκπαίδευση δε σταματάει εδώ. Πρόσφατα η εφημερίδα της κυβέρνησης ανακοίνωσε την υιοθέτηση και ενσωμάτωση απ’όλα τα πανεπιστήμια του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού βγάζοντας από το καπέλο το λαγό, δηλαδή το νόμο πλαίσιο. Ο πραξικοπηματικά ψηφισμένος αυτός νόμος που έχει απονομιμοποιηθεί από τη πλειοψηφία των κομματιών της εκπαίδευσης αλλά και ολόκληρη τη κοινωνία, έρχεται ξανά στο προσκήνιο μέσα από τη λίστα συγγραμμάτων και τον εσωτερικό κανονισμό. Στο νέο πανεπιστήμιο που οραματίζονται ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ευρωπαϊκή Ένωση περιλαμβάνεται η περικοπή των δωρεάν βιβλίων, η εισαγωγή manager και οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών σε αντιδραστική κατεύθυνση, η κατάργηση του ασύλου και των συνδικαλιστικών ελευθεριών, αφού στα πειθαρχικά συμβούλια θα στέλνονται όσοι δεν υπακούν και προτείνουν τη συλλογική πάλη.

Υποστηρικτές αυτής της πολιτικής στέκονται η ΔΑΠ αλλά και το δεξί της χέρι η ΠΑΣΠ. Η ΔΑΠ μετά από πολύ καιρό αποφάσισε να παίξει το ρόλο της ως κυβερνητικός εκπρόσωπος «προτείνοντας» τη συνολική πρόταση που έχει η ΝΔ για την εκπαίδευση. Δε φοβάται να μιλάει πια ανοικτά για περικοπή συγγραμμάτων και για τη συνολική κατάργηση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.

Η ΠΑΣΠ πάρα τις αγωνιστικές κορώνες που μας πουλούσε ένα προηγούμενο διάστημα, αδυνατεί να παίξει το ρόλο της αντιπολίτευσης. Δε μπορεί να κάνει λόγο για υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης τη στιγμή που ήταν το ΠΑΣΟΚ το πρώτο κόμμα που πρότεινε ιδιωτικά πανεπιστήμια και μιλούσε για βιβλιοκάρτα. Ακριβώς για αυτό το λόγο η στάση της είναι αντιφατική, αφού στη πράξη επιλέγει να μη μπαίνει στις γενικές συνελεύσεις αλλά και να κάνει ό,τι μπορεί για να τις σαμποτάρει.

Η ΠΚΣ από την άλλη, όσο κι αν καταγγέλλει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τελικά δεν δίνει κάποια ουσιαστική αγωνιστική διέξοδο, πέρα από τη συσπείρωση γύρω από το κόμμα.Τη στιγμή που οι αγώνες και η κλιμάκωσή τους είναι ο μόνος δρόμος, η ΠΚΣ απαντάει με αποκλιμάκωση, με τρανταχτό παράδειγμα το γεγονός ότι στις 17 Νοέμβρη, την ημέρα της αντιιμπεριαλιστικής παλλαικής πορείας η σχολή μας ήταν ανοιχτή! Ενσωματώνει την ήττα, αφού αποδέχεται ότι τίποτα δε μπορεί να αλλάξει σήμερα, κανένας αγώνας δε μπορεί να φέρει κατακτήσεις, αλλά μόνο μέσω της ενίσχυσης του ΚΚΕ.

Η ΑΡΕΝ, παρόλο που μιλάει για αγώνες και κινήματα στην ουσία εκφράζει τη πολιτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και δε μπορεί παρά να είναι προσκολλημένη στο πως θα διαχειριστεί και θα εκπροσωπήσει στο κοινοβούλιο και τελικά θα καρπωθεί στις εκλογές τον όποιο αγώνα γεννιέται.

Γυρίζουμε τη πλάτη στη πολιτική της κυβέρνησης και παλεύουμε για την ανατροπή της. Είναι τώρα πιο αναγκαία από ποτέ η ανάπτυξη ενός μαζικού και μαχητικού κινήματος νεολαίας, που θα έρθει σε κεντρική αντιπαράθεση με τη κυβέρνηση και τους εκφραστές της αλλά και σε τελική ρήξη με αυτή. Είναι σαφές ότι οι δρόμοι που ανοίγονται είναι δύο: ή θα αποδεχθούμε την αναδιάρθρωση και θα υποταχθούμε στο μέλλον που μας ετοιμάζουν, ή θα ξαναβγάλουμε τις ανάγκες μας στο προσκήνιο, κλιμακώνοντας τον αγώνα μας με μαζικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις και καταλήψεις, ως μέσο για τη νικηφόρα έκβασή του. Είναι τώρα η ώρα να συνδεθούμε με τα υπόλοιπα κομμάτια της εκπαίδευσης, με τους μαθητές, τους δασκάλους και τους καθηγητές, που πλήττονται επίσης και απαντούν με αγώνες και απεργίες. Είναι τώρα η ώρα να βρεθούμε στον ίδιο δρόμο με τους εργαζόμενους και τα πληττόμενα κομμάτια όλης της κοινωνίας που ασφυκτιούν στη νέα πραγματικότητα των μεταρρυθμίσεων που γίνονται στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Να βαδίσουμε ξανά στο δρόμο τον λιγότερο περπατημένο, στο δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα, χρωματίζοντας τον με τα όνειρά μας για ένα διαφορετικό μέλλον που θα ανταποκρίνεται στις δικές μας ανάγκες και προσδοκίες.

Όλοι στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας, την Τρίτη 25 Νοεμβρίου, στις 12 στην ΑULA.


Πορεία στο Σύνδεσμο Ελληνικών Κολεγίων


Συμμετοχή στην πορεία των φοιτητικών συλλόγων
την Τετάρτη 19/11
στο Σύνδεσμο Ελληνικών Κολεγίων,
με προσυγκέντρωση 12.00
στο Πολυτεχνείο (πύλη Στουρνάρη)

Ούτε σιωπής, ούτε υποταγής είμαστε η γενιά της ανατροπής!

Το μέτωπο της εκπαίδευσης είναι για άλλη μία φορά στο επίκεντρο. Χέρι - χέρι με την εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου πλαίσιο έρχεται η αναγνώριση των ΚΕΣ και η εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με αυτά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, πετώντας παράλληλα δεκάδες χιλιάδες μαθητές έξω από τα δημόσια μέσω της βάσης του 10. Μέσα στο καλοκαίρι ψηφίστηκε ο νόμος που αναγνωρίζει την ακαδημαϊκή λειτουργία των κολεγίων, ως πρώτο βήμα για την μετέπειτα ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 που τα ισοτιμεί επαγγελματικά με τα ΑΕΙ- ΤΕΙ. Η επί της ουσίας παράκαμψη του άρθρου 16, αποτελεί casus belli για το σύνολο του κόσμου της εκπαίδευσης. Οδηγεί στην κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, στην απαξίωση των πτυχίων και της εργασιακής προοπτικής του συνόλου των αποφοίτων. Οδηγεί στην εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, στην πολυδιάσπαση της νεολαίας και στην ένταση του κατακερματισμού της εκπαίδευσης και της αποσύνδεσης των πτυχίων από τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η πολιτική της κυβέρνησης, συνεχίζοντας την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και οι κατευθύνσεις της ΕΕ διαμορφώνουν το αντιδραστικό πλαίσιο της περαιτέρω υπαγωγής της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου, το φτηνό και «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό που αυτό απαιτεί.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επιχειρεί την εφαρμογή του νόμου –πλαίσιο της πειθάρχησης και των ιδιωτικοοικονομικών-ανταποδοτικών κριτηρίων. Η λίστα συγγραμμάτων, που εμπεριέχει και την περικοπή βιβλίων – αφού μέχρι πέρσι δίνονταν δύο ή και περισσότερα συγγράμματα, ενώ τώρα μιλάμε για την παροχή ενός μόνο συγγράμματος - οδηγεί στην εντατικοποίηση και την εξατομίκευση των σπουδών μέσα από την ασάφεια της ύλης και κινείται στην κατεύθυνση της περικοπής κοινωνικών δαπανών.
Ο νόμος-πλαίσιο καθώς και ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός, ο οποίος αποτελεί εκτελεστική διάταξη του νόμου, κινούνται στην κατεύθυνση της Μπολόνια και της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ για την εκπαίδευση και προβλέπουν εκτός από τα συγγράμματα: την περαιτέρω λειτουργία του πανεπιστημίου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και την κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, μέσα από τα 4ετή επιχειρηματικά προγράμματα των ιδρυμάτων, (ανταποδοτικές υποτροφίες, αξιολόγηση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας με κριτήρια της αφοράς κ.α.), τους μάνατζερ, το άνοιγμα του δρόμου για χρηματοδότηση από «τρίτες πηγές». Την καταστολή και πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος και την ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων, μέσα από τα πειθαρχικά συμβούλια και την κατάργηση του ασύλου. Τον ατομικό δρόμο στις σπουδές και την εργασιακή προοπτική, μέσα από το ανώτατο όριο των 2ν χρόνων φοίτησης (και μετά ...διαγραφή), τις αλυσίδες μαθημάτων, τον ατομικό φάκελο προσόντων και τις πιστωτικές μονάδες.
Η αντιδραστική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο σύνολο της στοχεύει στη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου αποφοίτου – μελλοντικού εργαζόμενου ευέλικτου, αναλώσιμου, ειδικευμένου, χωρίς δικαιώματα και ανίσχυρου απέναντι στον εργοδότη. Εργαζόμενου που θα βρίσκεται σε ένα διαρκές κυνήγι πιστοποιητικών και δεξιοτήτων, περιπλανώμενος από την επισφαλή εργασία στην ανεργία και την επανακατάρτιση.

Σε αυτό το ζοφερό τοπίο που υπονομεύει το μέλλον μας μόνη απάντηση μπορεί να είναι οι συλλογικοί μας αγώνες! Γίνεται πιο επείγουσα και πιο αναγκαία η ανάπτυξη ενός αποφασιστικού και νικηφόρου αγώνα για την ανατροπή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Με ένα μαχητικό κίνημα νεολαίας που θα προτάσσει τα κοινά της συμφέροντα. Μίας νεολαίας που βρίσκεται στο στόχαστρο σε κάθε επίπεδο της ζωής της. Καλείται να εργαστεί με μισθούς πείνας, ανασφάλιστη, ελαστική, περιπλανώμενη από την ανεργία στην ημιαπασχόληση και την επανακατάρτιση. Να στρατευθεί στα 18, να κοπεί από τη βάση του 10, να σπουδάσει στα ιδιωτικά κολέγια ή στο δημόσιο αναδιαρθρωμένο πανεπιστήμιο, να απεμπολήσει κάθε ελεύθερο χρόνο. Μία νεολαία που όμως έχει αποδείξει ότι μπορεί να αγωνίζεται και να αποσπά υλικές νίκες στο σήμερα. Μια νεολαία που είναι έτοιμη να το αποδείξει για ακόμη μία φορά. Αμεσοδημοκρατικά και από τα κάτω, μέσω των Γενικών Συνελεύσεων, πρέπει να δημιουργήσουμε για άλλη μια φορά τους όρους για τη συγκρότηση ενός φοιτητικού κινήματος ικανού όχι μόνο να προασπίσει τα δικαιώματά μας αλλά και να δώσει «φωνή» στις διεκδικήσεις μας για καλύτερη παιδεία, εργασία, ζωή…
Επειδή αυτή η προκλητική επίθεση της κυβέρνησης δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη, καλούμε όλους τους φοιτητές και τις παρατάξεις σε νέα Γενική Συνέλευση.

Συμμετοχή στην πορεία των φοιτητικών συλλόγων την Τετάρτη 19/11 στο Σύνδεσμο Ελληνικών Κολεγίων, με προσυγκέντρωση 12.00 στο Πολυτεχνείο (πύλη Στουρνάρη)

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Το 4σέλιδο της ΕΑΑΚ για το Πολυτεχνείο

Όλοι στον 3ήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Όλοι στη πορεία προς την Τράπεζα της Ελλάδας στις 15 Νοέμβρη από το Πολυτεχνείο.
Όλοι στην παλλαική-αντιμεριαλιστική πορεία στις 17 Νοέμβρη προς την αμερικάνικη πρεσβεία, με προσυγκέντρωση των φοιτητικών συλλόγων στις 14:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος.







Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008


Την Τετάρτη 12 Νοεμβρίου εν όψει του 3ήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου

η Ενωτική Πρωτοβουλία ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ θα προβάλλει την ταινία "Ζ" του Κώστα Γαβρά στις 12 αμφιθέατρο 426.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου έρχεται στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του κεφαλαίου, μίας κρίσης η οποία με την ένταση και τη διάρκειά της δείχνει να κλονίζει σε βάθος το οικοδόμημα του καπιταλισμού στην εποχή μας. Οι πιστοί ακόλουθοι της «ελεύθερης αγοράς», του νεοφιλελευθερισμού – σοσιαλφιλελευθερισμού, της ιδιωτικοποίησης και της λειτουργίας των πάντων με γνώμονα το κέρδος, της ευελιξίας της εργασίας οδήγησαν στη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, αποδεικνύοντας ότι ο καπιταλισμός στην εποχή μας όχι μόνο δεν μπορεί να εξασφαλίσει τις ανάγκες εργαζομένων και νεολαίας με την «αυτορρύθμιση» της ελεύθερης αγοράς, αλλά πολύ περισσότερο αδυνατεί να τους στρατεύσει σε ένα θετικό όραμα, την ίδια στιγμή που γίνεται όλο και πιο καταστροφικός για τον κόσμο της δουλειάς, για το περιβάλλον και τις δημοκρατικές ελευθερίες των λαών. Είναι μία κρίση που έχει επίκεντρο την καρδιά του καπιταλιστικού κόσμου (ΗΠΑ, ΕΕ κλπ), με πρωτοφανή διάρκεια και αντοχή απέναντι στις «ενέσεις ρευστότητας», αφορά τομείς και κλάδους «σύμβολα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ο καπιταλισμός σήμερα δε βρίσκεται μόνο αντιμέτωπος με μία χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά με μία βαθύτερη κρίση που εδράζεται στις ίδιες τις σχέσεις παραγωγής. Με αυτή την έννοια, δεν πρόκειται απλά για κρίση του νεοφιλελευθερισμού ούτε ενός δήθεν ακραίου «καπιταλισμού – καζίνο», όπως πολλοί διατείνονται, αλλά για μία κρίση που προκύπτει από τις δομικές αντιφάσεις του ίδιου του συστήματος της εκμετάλλευσης και της ληστρικής κερδοφορίας. Από οικονομική άποψη είναι μία κρίση υπερσυσσώρευσης που κλονίζει όλα τα δόγματα της αστικής κυρίαρχης ιδεολογίας δημιουργώντας ρήγματα και αποκαλύπτει τη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού, ακολουθώντας τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων χρόνων που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις διεθνώς. Σ’ αυτή την περίοδο, οι δυνατότητες αλλά και τα καθήκοντα της επαναστατικής αριστεράς είναι αναβαθμισμένα.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Aνακοίνωση των φοιτητικών συλλόγων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ, ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ, ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΛΟΓΩΝ, ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ, ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ, ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε.Μ.Π. ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΛ/ΝΩΝ Ε.Κ.Π.Α.
Αθήνα 6 Νοέμβρη 2008

Οι συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι ήδη ορατές και στην Ελλάδα. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία είναι αντιμέτωποι με μια νέα επίθεση στα δικαιώματά τους. Απολύσεις, αυξημένοι φόροι, πάγωμα στους μισθούς, προϋπολογισμός λιτότητας την ίδια στιγμή που 28 δισεκατομμύρια ευρώ χαρίζονται προκλητικά στις τράπεζες και στις μεγάλες επιχειρήσεις για να ανταπεξέλθουν στην κρίση. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης, που στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ και είναι σύμφωνη με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Εμείς δηλώνουμε ότι δε θα πληρώσουμε την κρίση τους, που είναι αποτέλεσμα της τεράστιας εκμετάλλευσης των εργαζόμενων. Αντίθετα, θα αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική!
Την ίδια στιγμή στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ συνεχίζεται η αντιεκπαιδευτική «μεταρρύθμιση». Το καλοκαίρι ψηφίστηκε πραξικοπηματικά -αφού καταστρατηγεί το άρ. 16 του συντάγματος- ο νόμος που αφορά την ίδρυση και λειτουργία των κολλεγίων. Στις 23 Οκτώβρη ήρθε η καταδίκη από το ευρωπαϊκό δικαστήριο για το ζήτημα της κοινοτικής οδηγίας 36/05 που αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η αναγνώριση των ΚΕΣ (Κέντρα Ελεύθερων Σπουδών) που προωθείται από κυβέρνηση και ΕΕ έχει τα εξής αποτελέσματα:
*Τη συμπίεση προς τα κάτω όλων των απόφοιτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μέσω της κατάργησης των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και της απαξίωσης των πτυχίων.
*Τη δημιουργία πυλώνα ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που θα λειτουργεί σα μοχλός πίεσης προς το δημόσιο πανεπιστήμιο (μέσω και της αξιολόγησης). Έτσι τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ θα πιέζονται να εφαρμόσουν όσα μέτρα ισχύουν και στα ιδιωτικά κολλέγια. Δηλαδή διάσπαση των ενιαίων σπουδών σε κύκλους, πτυχία που δεν κατοχυρώνουν δικαιώματα στην εργασία, ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια λειτουργίας, εντατικοί ρυθμοί και πειθαρχημένο πλαίσιο σπουδών.
*Την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και την όξυνση των ταξικών φραγμών. Μάλιστα η βάση του 10 δημιουργεί εκ των πραγμάτων υποψήφιους ‘πελάτες’ για τα κολλέγια και τα κέντρα κατάρτισης.

Βασικό μέτωπο της επίθεσης της κυβέρνησης είναι η εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο, που έχει καταδικαστεί από το κίνημα και τις συνειδήσεις των φοιτητών. Ειδικά για το ζήτημα των συγγραμμάτων, απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες όπου υπάρχουν. Η ανακοίνωση του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού σε ΦΕΚ εκβιάζει τα ιδρύματα για την εφαρμογή του νέου νόμου –πλαίσιο και αποτελεί αιτία πολέμου για το φοιτητικό κίνημα. Απαιτούμε να καταργηθεί ο νόμος πλαίσιο τώρα!

Όλα τα παραπάνω που προωθούνται με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στοχεύουν στη δημιουργία ενός νέου μοντέλου εργαζομένου, ευέλικτου, ελαστικού, πειθαρχημένου, φτηνού και χωρίς δικαιώματα.
Η σημερινή πορεία ήταν μόνο η αρχή…
Στην κρίσιμη αυτή κατάσταση, καλούμε τους μαθητές σε κοινό αγώνα γιατί τα αιτήματα και τα προβλήματα μας είναι κοινά. Να παλέψουμε για τα δικαιώματα όλων μας στην δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και αύριο στην εργασία!
Μαζί με τα αγωνιζόμενα κομμάτια των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων να συγκροτήσουμε πανεκπαιδευτικό μέτωπο για την ανατροπή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Επιδιώκουμε το συντονισμό της δράσης μας με κάθε μαχόμενο κομμάτι της κοινωνίας, με όλους τους εργαζομένους που πλήττονται από αυτήν την πολιτική και αγωνίζονται.

Προχωράμε σε νέες γενικές συνελεύσεις ενόψει του τριήμερου εορτασμού της εξέγερσης του πολυτεχνείου και κλιμακώνουμε την πάλη μας το αμέσως επόμενο διάστημα μετά τη 17η Νοέμβρη.

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Η ΔΑΠ ΝΔΦΚ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ!


Επιτέλους η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ανέλαβε το ρόλο της ως φερέφωνο της κυβέρνησης και εξέφρασε τη πολιτική της θέση. Τελικά η 1η δύναμη στη σχολή μας, που ζητάει τη ψήφο μας για τα glamorous πάρτι της, τις Μυκονιάτικες εκδρομές και τις δωρεάν σημειώσεις, έδειξε ποιος είναι ο ρόλος της: η προώθηση και η υπεράσπιση του συνόλου της αντεκπαιδευτικής πολιτικής και όχι των αναγκών και των δικαιωμάτων μας, όπως ευαγγελίζεται.

Μας λένε ότι: «Τα ΚΕΣ με την απόφαση του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου αντιμετωπίζονται ως εμπορικές επιχειρήσεις και υπάγονται στο Υπουργείο Εμπορίου και όχι στο Υπουργείου Παιδείας»
Δε μας λένε ότι: η ΝΔ υιοθετώντας την ίδια πολιτική με το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να μετατρέψει τα δημόσια σε «εμπορικές επιχειρήσεις», αφού με την αναγνώριση των κολεγίων ως εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που έσπευσε να ψηφίσει το καλοκαίρι τα δημόσια πανεπιστήμια θα πιέζονται να λειτουργούν ανταγωνιστικά. Τι σημαίνει αυτό; Λειτουργία με βάση τις ανάγκες της εκάστοτε επιχείρησης (που θα διαμορφώνει το πρόγραμμα σπουδών), απαξίωση των επαγγελματικών και των εργασιακών δικαιωμάτων, περαιτέρω πειθάρχηση και εντατικοποίηση των σπουδών με γνώμονα την εναρμόνιση των 2 τύπων πανεπιστημίου.

Μας λένε ότι: «Σε περίπτωση που η Ελλάδα συνεχίσει να εφαρμόζει το σύστημα που ίσχυε μέχρι σήμερα θα αναγκαστεί να πληρώνει πρόστιμο 60000 ευρώ την ημέρα.»
Δε μας λένε ότι: η κυβέρνηση δρομολογεί ήδη την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας της ΕΕ για την εξίσωση των κολεγίων με τα ΑΕΙ. Χρησιμοποιώντας βέβαια ως προμετωπίδα την “τιμωρία” από την ΕΕ προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά της υπακοής και να κατευνάσει τις αντιδράσεις του φοιτητικού κινήματος. Ταυτόχρονα αποδεικνύεται ο κεντρικός ρόλος που θα παίζει η ΕΕ στο σύνολο της πολιτικής που ασκείται στο χώρο της εκπαίδευσης.

Μας λένε ότι: «Υπήρξαμε οι μόνοι που ζητήσαμε και συνεχίζουμε να το κάνουμε την αναθεώρηση του άρθρου 16.Η μη αναθεώρηση του άρθρου διατήρησε το άναρχο περιβάλλον στο χώρο της παιδείας.»
Δε μας λένε ότι: το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την διαδικασία της αναθεώρησης του Συντάγματος εξαναγκασμένο από την ορμή του φοιτητικού κινήματος, που όλο το προηγούμενο διάστημα έδειξε ξεκάθαρα την αντίθεση του σ’ ολόκληρη την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και κατάφερε να τη μπλοκάρει. Η ΔΑΠ τολμά να επαναφέρει στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών την πολιτική που τόσο καιρό καταδικάστηκε απ’ όλους τους φοιτητικούς συλλόγους πανελλαδικά. Τη πολιτική της ιδιωτικοποίησης, της έντασης των ταξικών φραγμών και τελικά μιας πολιτικής τόσο ξένης προς τις πραγματικές μας ανάγκες.

Μας λένε ότι: «Απαιτούμε την ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης(εδώ γελάμε!) με την εφαρμογή της αξιολόγησης των πανεπιστημίων. Σε αυτήν την κατεύθυνση συμβάλλουν ουσιαστικά νομοθετικές ρυθμίσεις όπως ο νόμος για την έρευνα και τα μεταπτυχιακά και ο νέος νόμος-πλαίσιο. Πάγιες θέσεις και προτάσεις της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εδώ και χρόνια.»
Δε μας λένε: τι σημαίνουν τελικά αυτές οι πάγιες θέσεις που τυχαίνει να είναι θέσεις της ΝΔ και της Ε.Ε. Οι “νομοθετικές ρυθμίσεις” φέρνουν:
· Τη δημιουργία των νέων εργαζομένων που χρειάζεται ο καπιταλισμός. Αυτό μεταφράζεται σε απόφοιτους μιας χρήσης, ελαστικούς και αναλώσιμους, καταρτίσιμους, πειθαρχημένους, χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα στο πτυχίο αλλά με έναν ατομικό φάκελο προσόντων.
· Τη λειτουργία του πανεπιστημίου με επιχειρηματικούς- ανταποδοτικούς όρους.
· Την απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και τη συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών.
· Την ιδεολογική πειθάρχηση των εργαζομένων και της νεολαίας και την εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών.
· Την ένταση της πολυδιάσπασης της νεολαίας και τον κατακερματισμό της εκπαίδευσης.

Μας λένε ότι: «Η ΔΑΠ είναι παρούσα και δεν θα μείνει με τα χέρια δεμένα. Μια συνεπής και διαχρονική λύση σήμερα θα ξεκαθαρίσει το τοπίο, διασφαλίζοντας την αξία των πτυχίων μας και των δικαιωμάτων μας.»
Δε μας λένε: τελικά ότι η κοινοτική οδηγία στοχοποιεί όλους εμάς με την απαξίωση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. Είναι ένα χτύπημα στη σπουδάζουσα νεολαία με στόχο τον αυριανό καταρτίσιμο, ευέλικτο και αναλώσιμο εργαζόμενο. Η τομή των ΚΕΣ αφορά την κατοχύρωση των πτυχίων, αλλά και γενικότερα την κατάργηση συνολικά των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων, τους όρους εργασίας, τη γνώση και τα δικαιώματα των νέων εργαζομένων καθώς συμβαδίζει με τη συγκρότηση του ΚΕΧΑΕ και τη δημιουργία του φθηνού εργατικού δυναμικού βάσει των επαγγελματικών «προσόντων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Δικαίωμα στην εκπαίδευση και την εργασία έχουν όμως μόνο όσοι καταφέρνουν να εξασφαλίσουν μια θέση στα ΑΕΙ ή και αυτοί που πέταξε το υπουργείο μέσω της βάσης του10 στο δρόμο των διάφορων κέντρων επανακατάρτισης (ΚΕΣ,ΚΕΚ,ΙΕΚ κτλ) ;Δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή δουλειά, μόνιμη και σταθερή, που θα μπορούμε να ζούμε μόνο μέσα από αυτή, έχει όλη η νεολαία.

Μας είπαν ότι: «οι παρατάξεις της αριστεράς και συγκεκριμένα τα ΕΑΑΚ πέραν των επαναστατικών τους κραυγών δεν έχουν καταθέσει καμία ουσιαστική πρόταση που να δίνει λύση στο σοβαρό αυτό ζήτημα και όλα αυτά τα χρόνια αντιμετώπιζαν τα ΚΕΣ σα να μην υπάρχουν. Μη κρύβεστε πίσω από τη στείρα άρνηση και τις ακραίες απόψεις σας.»

Η ΔΑΠ αποκαλεί “επαναστατικές κραυγές” τη μόνη φωνή αμφισβήτησης στη καταπάτηση των δικαιωμάτων της νεολαίας. Η ΔΑΠ αποκαλεί “στείρα άρνηση” τη μόνη πραγματική πρόταση για το σήμερα, που δεν είναι άλλη από αυτή που υιοθέτησε το φοιτητικό κίνημα και που ενοποιεί τη νεολαία, ώστε να μπορεί τελικά να νικά. Γιατί για να υπάρξει νικηφόρα προοπτική των αγώνων προϋπόθεση αποτελεί η πρόταση της ΕΑΑΚ για κατάργηση των ΚΕΣ,ΙΕΚ,ΚΕΚ,ΙΔΒΜ,ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ, για ελεύθερη πρόσβαση χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς, για ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο που θα εξασφαλίζει όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, για ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους.

  1. Όλοι στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας την Τετάρτη 5/11 στις 12μ.μ. στην AULA
  2. Όλοι στην πορεία 6/11 με προσυγκέντρωση στις 12 στα Προπύλαια.


Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Μπροστά σε όλα αυτά:
· Οικονομική κρίση, νέα κυβερνητική επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας: ασφαληστ(ρ)ικό νομοσχέδιο, φοροεπιδρομή, ιδιωτικοποιήσεις…
· Αναγνώριση Ιδιωτικών κολεγίων-Εξίσωση προς τα κάτω των επαγγελματικών δικαιωμάτων
· Εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο (πχ. λίστες συγγραμμάτων)
Και η δική μας απάντηση?
Απέναντι σε όλους αυτούς που θέλουν να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, απέναντι στις προσπάθειες αποπροσανατολισμού του φοιτητικού κινήματος , καλούμε την ΤΕΤΑΡΤΗ 5/11 το σύλλογο να αποφασίσει μαζικά.
Όλοι στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου
την Τετάρτη 5/11 στις 12 στην AULA.
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!