Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007


Η Ενωτική Πρωτοβουλία Σ.Α.Φ-Κ.ΑΡ.ΦΙ γιορτάζει τις διακοπές (επιτέλους!) κάνοντας πάρτι την Παρασκευή 21/12 στις Συχνότητες στα Εξάρχεια λίγο μετά τις 11μ.μ.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Πρόταση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ για τη Γενική Συνέλευση του συλλόγου την Τρίτη 11/12

Η περίοδος που διανύουμε δεν χαρακτηρίζεται μόνο από τις επικείμενες και εξαγγελούμενες τομές που θέλει να φέρει η Ν.Δ. με την συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. σε εκπαίδευση και εργασία, αλλά χρωματίζονται από τον απόηχο των μεγάλων κοινωνικών αγώνων του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και των μεγαλύτερων που είναι μπροστά μας. Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των σημερινών και αυριανών εργαζομένων, παρά τις επικλήσεις για ‘’ήπιο διάλογο’’ και για την ‘’αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων’’, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση, υπό την φαινόμενη πίεση που δέχεται προβάλλει ένα ‘’χαλαρό’’ και ‘’ήπιο’’ πρόταγμα, είναι εκείνη η τομή που συμπυκνώνει όλη την αντιδραστική πολιτική της: Η ενοποίηση των ταμείων, η παραγραφή δισεκατομμυρίων ευρώ από κράτος και εργοδότες και η μείωση όλων των συντάξεων προς τα κάτω, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η ατομική διαπραγμάτευση και «αγορά» του δικαιώματος ασφάλισης από τον εργαζόμενο, η ανταποδοτική λειτουργία της περίθαλψης, αποτελούν πτυχές μιας επίθεσης σε στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων, ειδικά όταν πλαισιώνονται από την χρόνια καταλήστευση των ίδιων των ταμείων (δις. Ευρώ), τον νέο προϋπολογισμό της φορομπηξίας, από τις εξαγγελίες για τον νέο γύρο ιδιωτικοποιήσεων, από την συνεχιζόμενη λιτότητα και ακρίβεια, την ένταση της επίθεσης σε στοιχειώδη δικαιώματα π.χ. 8ωρο (βλέπε Ευρωσυνθήκη για 65ωρο),στους μισθούς και τις σχέσεις εργασίας.

Είναι η ίδια πολιτική που εξαπολύει τη μεγαλύτερη επίθεση με τα νέα αντι-ασφαλιστικά μέτρα: Οι μέχρι τώρα προτάσεις αφορούν αύξηση των ορίων ηλικίας, επανεξέταση των βαρέων και ανθυγιεινών με τη λογική να κοπούν όλες οι πρόωρες συντάξεις, μείωση των συντάξεων, επανεξέταση του καθεστώτος των αναπηρικών και χτύπημα σε ειδικές κατηγορίες γενικά. Αυτό που δε λέγεται καθαρά είναι ο στόχος τους δηλαδή : 1) Η απαλλαγή των επιχειρηματιών και του κεφαλαίου από τις εισφορές στα ταμεία 2) η φοροεπιδρομή στα μικρά και κατώτερα στρώματα 3) η δημιουργία πελατείας για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

Η ΝΔ με σύμμαχό της το ΠΑΣΟΚ και το ΣΕΒ, θεωρεί πως η επιβίωση του ασφαλιστικού μπορεί να υπάρξει μέσα από την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των παροχών. Βεβαίως πίσω από όλα αυτά αφήνουν να διαρρεύσει η αδυναμία του σημερινού συστήματος να επιβιώσει και σπρώχνουν τα πράγματα δια της εις άτοπον απαγωγής στο σύστημα:1) αύξηση των ορίων ηλικίας, 2) μείωση των συντάξεων, 3) επανεξέταση των βαρέων και ανθυγιεινών με τη λογική να κοπούν όλες οι πρόωρες συντάξεις καθώς και επανεξέταση του καθεστώτος των αναπηρικών και χτύπημα σε ειδικές κατηγορίες γενικά, όπως τις γυναίκες. Ένα δημόσιο ενιαίο κοινωνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης μπορεί να είναι βιώσιμο μόνο αν εμείς πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Άρα οι ευθύνες αλλά και οι αποφάσεις είναι πολιτικές. Και η δική μας απόφαση, είναι μία: Διεκδικούμε αποκλειστικά δημόσια κοινωνική ασφάλιση!

Ειδικά για εμάς, τους αποφοίτους των σχολών με καθηγητική προοπτική, που ούτως ή άλλως τα επαγγελματικά μας δικαιώματα είναι σε μεγάλο βαθμό αποστοιχισμένα από το πτυχίο και η εργασιακή μας προοπτική είναι από αμφίβολη έως ελαστική, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό έρχονται να συμπληρώσουν το αβέβαιο εργασιακό μας μέλλον με ακόμα πιο δυσοίωνους όρους. Αν τώρα μιλάμε κυρίαρχα για μία επαγγελματική προοπτική ως καθηγητών σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα ή ως ωρομισθίων και αναπληρωτών στα σχολεία, ας φανταστούμε τι μπορεί να σημαίνει σε όλα αυτά να προστεθεί και η δουλειά χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα.


Σε αυτό το τοπίο έρχεται σήμερα και η προσπάθεια της κυβέρνησης να προχωρήσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, είτε μέσα από την εφαρμογή ήδη ψηφισμένων νόμων (ν.πλαίσιο, αξιολόγηση) είτε με την προσπάθεια αναγνώρισης και ισοτίμησης των Κ.Ε.Σ. με τα ελληνικά Α.Ε.Ι. Συνολικά, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στοχεύει:

Στην απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ – ΚΕΚ – ΙΕΚ ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων, των πιστωτικών μονάδων, της δια βίου συσσώρευσης πιστοποιητικών

Στην εισαγωγή της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Η πολιτική αυτή σήμερα προωθείται μέσω των 4ετών επιχειρησιακών προγραμμάτων και των μάνατζερ, μέσω των μη-κρατικών πανεπιστημίων και θέλει να φέρει ένα σκληρό ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης οικονομικών πόρων για το πανεπιστήμιο

Στην εντατικοποίηση των φοιτητών και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος, την αντιδραστικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του ασύλου.

Στόχος είναι η διαμόρφωση ενός μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα είναι πειθήνιος στις επιθυμίες της εργοδοσίας, θα επωμίζεται πλήρως ο ίδιος την ασφάλισή του πλέον και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ, ποινικοποιημένη τη συνδικαλιστική δράση και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του.

Αυτοί γράφουν νόμους…

Την ιστορία όμως την γράφουν οι αγώνες μας. Το τοπίο σήμερα στην εκπαίδευση είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που θα ήθελε το Υπουργείο και η κυβέρνηση για να προχωρήσει την αντιδραστική πολιτική της. Η μεγάλη νίκη του πανεκπαιδευτικού αγώνα κόντρα στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος, η ολική κοινωνική και πολιτική απονομιμοποίηση του νόμου-πλαίσιο, είναι οι βασικές αιτίες που αναγκάζουν σήμερα την κυβέρνηση είτε να προσπαθεί να βρει τρόπους να επαναφέρει την πολιτική της από την πίσω πόρτα (Κ.Ε.Σ.) είτε να βρει τρόπους να εφαρμόσει τους ήδη ψηφισμένους νόμους και συνολικά την αναδιάρθρωση, προσπαθώντας να αποφύγει το ενδεχόμενο ενιαίας μάχης από τη μεριά των εργαζομένων και της νεολαίας.. Μάθαμε να νικάμε και θα το ξανακάνουμε:

  • Τα Κ.Ε.Σ και η αναγνώρισή τους, έρχονται σήμερα ως ‘’οδηγία της Ε.Ε.’’ και ‘’κοινωνικο΄πρόβλημα’’ για να αποκρυφτεί ο πραγματικός τους ρόλος, που είναι τελικά το να αποτελέσουν τον δούρειο ίππο για το συνολικό καλό της αντεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Η συνολική υποβάθμιση του πτυχίου προς τα κάτω και η προώθηση της μεταδευτεροβάθμιας σούπας ιδρυμάτων, η αποσύνδεση του πτυχίου με τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα και η μετατροπή του σε ένα σύνολο πιστωτικών μονάδων και ατομικού φακέλου, έρχεται πακέτο με την επαναφορά της αξιολόγησης σαν ‘’ώριμο φρούτο’’. Στην πραγματικότητα, η ενιαία αξιολόγηση των πλήρως αναδιαρθρωμένων Κ.Ε.Σ. με τα Α.Ε.Ι. , θα φέρουν τα Κ.Ε.Σ. ως δούρειους ίππους για το πέρασμα της αναδιάρθρωσης στα Α.Ε.Ι..Για αυτό το λόγο γίνονται σήμερα προσπάθειες να στηθεί η ΑΔΙΠ, αλλά και εσωτερικές δομές αξιολόγησης σε σχολές, που όμως μπλοκάρονται από την δράση των φοιτητικών συλλόγων. Τα Κ.Ε.Σ. των εξειδικευμένων και κατακερματισμένων προγραμμάτων σπουδών, της εντατικοποίησης και πειθάρχησης, της πλήρους έλλειψης φοιτητικού συνδικαλισμού, την πλήρη ενσωμάτωσή τους στα επιχειρηματικά και ανταποδοτικά κριτήρια και την λογική της αγοράς, θα ‘’ανταγωνίζουν’’ τα δημόσια Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, υπό τον συνεχή φόβο της χρηματοδότησης και κατηγοριοποίησης Η διαδικασία αυτή, σε συνδυασμό με το νόμο του ΔΟΑΤΑΠ, δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον που έχει τελειώσει μία 3ετή σχολή «Ψυχολογίας» ή «Ιστορίας / Ελληνικής Φιλολογίας» (στην οποία κατέληξε λόγω της βάσης του 10…) να έχει τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με οποιονδήποτε απόφοιτο της σχολής μας (πχ. να μπορεί να διαγωνίζεται στον ΑΣΕΠ).Συνεπώς, η αναγνώριση απαξιωμένων πτυχίων όπως είναι τα bachelor θα πιέσει στον περιορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων που κατοχυρώνουν μέχρι σήμερα και τα δικά μας πτυχία. Γι΄αυτό παλεύουμε ώστε όλοι οι απόφοιτοι Λυκείου να μπορούν να σπουδάζουν σε δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο με πτυχία που θα έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Στην ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας προωθείται τελικά και η σύγκλιση όλων των συστημάτων μέσω του Κ.Ε.Χ.Α.Ε. στα πλαίσια των κατευθύνσεων της Bologna, το ‘’παραθυράκι’’ για την είσοδο των ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και η συνέχιση της πολιτικής της απαξίωσης του πτυχίου, της πειθάρχησης των φοιτητών και του φοιτητικού κινήματος, της εισαγωγής της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας στα πανεπιστήμια και άρα την διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζόμενου. Με άλλα λόγια, της πολιτικής με την οποία συγκρούεται το φοιτητικό και ευρύτερο εκπαιδευτικό κίνημα τα τελευταία χρόνια, της πολιτικής που έχει σήμερα να μετρήσει ήττες και σημαντικές καθυστερήσεις, και θα μετρήσει και άλλες!

Είναι η ίδια πολιτική που προωθείται από τον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο, του οποίου η εφαρμογή βρίσκει σκληρές αντιστάσεις από το ίδιο το φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες του. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για την προώθηση των προεδρικών διαταγμάτων για τον εσωτερικό κανονισμό και την εισαγωγή της βιβλιοκάρτας από την νέα χρονιά, οι σπασμωδικές προσπάθειες εφαρμογής από αντιδραστικά Τμήματα, αλλά και οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για ‘’διάλογο’’ και δήθεν ‘’διορθωτικές’’ κινήσεις, θα βρίσκουν μπροστά τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος, όπως έγινε και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με την προσπάθεια εκλογής αντιπρύτανη συμφωνα με τον νέο νόμο πλαίσιο. Ο νόμος πλαίσιο δεν θα εφαρμοστεί! Μόνο μέλλον είναι η ανατροπή του!

Παράλληλα προωθεί την αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών σύμφωνα με τις επιταγές της Μπολόνια για διάσπαση τμημάτων, ειδικεύσεις και κατατμήσεις πτυχίων και την εισαγωγή των πιστωτικών μονάδων σε μία προσπάθεια μετατροπής του πτυχίου σε ατομικό φάκελο προσόντων με τον οποίο θα διεκδικούμε ατομικά πλέον την εργασία μας, ενώ δημοσιοποιεί νομοσχέδιο για την έρευνα και τα μεταπτυχιακά που εισάγει ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στην εκπαίδευση, μεταθέτει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων σε επάλληλους κύκλους επανακατάρτισης και παραδίδει την έρευνα των πανεπιστημίων στα χέρια των επιχειρήσεων.

Εμπρός για ένα καυτό χειμώνα…

…Με αρχή τον Δεκέμβρη. Το φοιτητικό κίνημα, δεν μπορεί παρά να δώσει από κοινού τη μάχη με τους εργαζόμενους ενάντια στις αντιδραστικές και αντεργατικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, δίνοντας πνοή στον αγώνα τους και συμβάλλοντας στο μπλοκάρισμα της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Ήδη η Γ.Σ.Ε.Ε. έχει καλέσει απεργίες και συλλαλητήρια στις 12/12 με αφορμή και τον νέο προϋπολογισμό, υπό το βάρος της πραγματικής αντίδρασης του εργαζόμενου κόσμου ενάντια στις αλλαγές, παρά το γεγονός ότι η γραφειοκρατική συνδικαλιστική της ηγεσία θα ήθελε να είναι μια εθιμοτυπική απεργία. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία πρέπει να οργανώσουν μαζικά την πάλη τους και να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους. Το επόμενο διάστημα, η κυβέρνηση θα έχει να βρει μπροστά της μαζικούς αγώνες, και το φοιτητικό κίνημα θα βρίσκεται από κοινού με τον εργαζόμενο, συμβάλλοντας στην διαμόρφωση ενός μετώπου νεολαίας-εργαζομένων απέναντι στην κυβερνητική πολιτική σε όλες τις όψεις της. Η αντιασφαλιστική και αντιλαϊκή επίθεση δεν θα περάσει! Διεκδικούμε και παλεύουμε για το μέλλον των αναγκών μας!

Τα συλλαλητήρια του πανεκπαιδευτικού μετώπου στις 26 και 29/11, τα καλέσματα για απεργίες από όλους τους φορείς της εκπαίδευσης πλαισιώνουν σήμερα την πραγματική απάντηση του φοιτητικού κινήματος: Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες! Το επόμενο διάστημα θα είναι διάστημα αγώνων, τόσο για το πλήρες μπλοκάρισμα και την ανατροπή του ν. πλαίσιο, όσο και για το σταμάτημα οποιασδήποτε αναγνώρισης των Κ.Ε.Σ.-Κ.Ε.Κ.-Ι.Ε.Κ.. Μόνος δρόμος είναι η κατάργησή τους! Ήδη το ίδιο το πανεπιστήμιο δηλώνει την κατηγορηματική του αντίθεση στην όποια αναγνώριση-απαξίωση ενώ αντιδρούν ακόμα και φορείς-συνομιλητές που ένα προηγούμενο διάστημα αποτελούσαν σύμμαχο της κυβέρνησης για τις επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις, όπως Σύγκλητοι κτλ κάτω από την πίεση των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Απέναντι στην πολιτική αυτή αντιπαραβάλλουμε τα αιτήματά μας για ενιαία, ισχυρά πτυχία ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς κάθετους και οριζόντιους διαχωρισμούς και οικονομικούς,ταξικούς,εξεταστικούς φραγμούς, για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, για το σταμάτημα της επιχειρηματικής και ανταποδοτικής λειτουργίας. Απέναντι σε όλα αυτά, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να προτάξει τις ανάγκες του, πρέπει να χαράξει το δρόμο για τις νέες του νίκες! Κάθε όργανο του πανεπιστημίου, κάθε Τμήμα και όλες οι Σύγκλητοι ανά την Ελλάδα, να πάρουν καθαρή θέση εναντίωσης με την πολιτική του Υπουργείου και της κυβέρνησης και με την πίεση του φοιτητικού κινήματος να δηλώσουν ότι δεν θα εφαρμόσουν κανένα νόμο που διαλύει την εκπαίδευση και το εργασιακό μας μελλον. Με τα μαζικά μας συλλαλητήρια να βρεθούμε ξανά, ακόμα πιο μαζικά στους δρόμους, με όλους τους φορείς της εκπαίδευσης, προχωρώντας το πανεκπαιδευτικό μέτωπο και εντείνοντας τον πανεκπαιδευτικό αγώνα.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

>Κατάργηση των Κ.Ε.Σ., Κ.Ε.Κ., Ι.Ε.Κ. και της οδηγίας 36/05

>Κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια, ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες

>Απόσυρση του νόμου-πλαίσιο, καμία εφαρμογή του

>Απόσυρση του Προεδρικού διατάγματος για τα συγγράμματα

>Όχι στις αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, τις συντάξεις πείνας και τα εξοντωτικά όρια ηλικίας

>Καμία συμμετοχή στον στημένο κοινωνικό διάλογο για το ασφαλιστικό

>Κατάργηση των νόμων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ [Ρέππα-Σιούφα] για το ασφαλιστικό

>Οι νόμοι για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ να καταργηθούν

>Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και συνολικά του Συντάγματος

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

Δημόσια και δωρεάν ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους.

Ενιαία, ισχυρά πτυχία με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτά.

Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο σπουδών, χωρίς διασπάσεις, ειδικεύσεις, κατατμήσεις

Λιγότερη δουλειά, μόνιμη και σταθερή για όλους, αύξηση των αποδοχών, με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, όχι στις ελαστικές και ανασφάλιστες σχέσεις εργασίας.

Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα με μείωση των εργατικών εισφορών στην κατεύθυνση κατάργησης τους και αύξηση των συντάξεων και των μισθών

Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!Υπεράσπιση του ελεύθερου χρόνου μας! Ανθρώπινοι Ρυθμοί Σπουδών!

Γενναία Άυξηση των δαπανών για την εκπαίδευση

Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγκοινωνίες – Δωρεάν συγγράμματα για όλους τους φοιτητές-όχι στην περικοπή τους. Αύξηση των δαπανών για τις φοιτητικές ανάγκες.

Ισχυρό άσυλο –Διεύρυνση του ασύλου σε μαθητικούς και εργασιακούς χώρους.

Μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο σχολείο τώρα! Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αύξηση των αποδοχών, όχι στη μερική απασχόληση και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Άμεση μονιμοποίηση των ωρομισθίων και αναπληρωτών καθηγητών. Πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα για όλους. Κατάργηση του ΑΣΕΠ.

Κανένα εμπόδιο ανάμεσα στη λήψη του πτυχίου και τη δυνατότητα να δίνουμε στον ΑΣΕΠ. Όχι στη μοριοδότηση των μεταπτυχιακών και του ECDL

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

Ενιαία Πορεία των Φοιτητικών Συλλόγων, στις 12/12 στη βάση του πλαισίου. Προσυγκέντρωση στο Μουσείο στις 10 π.μ. . Πορεία με τους εργαζόμενους

Διήμερη κατάληψη της σχολής (12-13 Δεκεμβρίου)

Συμμετοχη στην πορεια στις 19 Δεκέμβρη

Κάλεσμα στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ΟΛΜΕ-ΔΟΕ-ΠΟΣΔΕΠ και στα πρωτοβάθμια σωματεία σε κοινη εκδηλωση για συντονισμό του αγώνα μας ενάντια στις αλλαγές που προωθούνται σε εκπαίδευση και εργασια

Παράσταση διαμαρτυρίας στα επόμενα Τμήμα για απόφαση ενάντια στο Προεδρικο διαταγμα για τα συγγράμματα


Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Ο 21ος αιώνας δεν θα γίνει ο νέος εργασιακός μεσαίωνας!

Στη μάχη του ασφαλιστικού θα είμαστε όλοι εκεί!
εκδήλωση-συζήτηση

Δευτέρα 10 Δεκέμβρη
στο αίθριο της Φιλοσοφικής,ώρα 12

Ενωτική Πρωτοβουλία
Σ.Α.Φ-Κ.ΑΡ.ΦΙ.

Ανακοίνωση της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης

Τον τελευταίο λόγο το κίνημα θα πει,

ο νέος νόμος-πλαίσιο θα ανατραπεί!

Όταν στις 8 Μάρτη 2007 οι 161 βουλευτές της κυβέρνησης ψήφιζαν αιματοβαμμένο τον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο, ενώ έξω από τη Βουλή 40000 φοιτητές βροντοφώναζαν την αντίθεσή τους εν μέσω της πιο βίαιης επίθεσης από τις δυνάμεις καταστολής εναντίον των μπλοκ των Γενικών Συνελεύσεων, το φοιτητικό κίνημα έδωσε μια σαφή υπόσχεση: ότι αυτός ο νόμος, που είναι νομιμοποιημένος μόνο στα μάτια της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και των συμμάχων τους μέσα στις σχολές, δε θα περάσει σε καμιά σχολή και θα ανατραπεί!

Το Πάντειο τα προηγούμενα 2 χρόνια γνώρισε τις πιο μαζικές Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου Φοιτητών (φτάνοντας και ξεπερνώντας τα 1000 άτομα), όπου τα αγωνιστικά μπλοκ υπερίσχυαν συντριπτικά των καθεστωτικών παρατάξεων ΔΑΠ και ΠΑΣΠ.

Παρότι λοιπόν η θέση των συλλογικών οργάνων των φοιτητών και των μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων, αλλά και των διδασκόντων και των διοικητικών του Παντείου, ήταν θέση καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση, οι πρυτανικές αρχές του Παντείου (εκλεγμένες με τη στήριξη ΔΑΠ και ΠΑΣΠ), μαζί με τις παρατάξεις αυτές επιχείρησαν να ξεκινήσουν την κεντρική εφαρμογή του νόμου με τη διεξαγωγή των εκλογών για αντιπρύτανη σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο.

Η κίνηση αυτή πρυτανείας-ΔΑΠ-ΠΑΣΠ παραβιάζει τις συλλογικές αποφάσεις φοιτητών-εκπαιδευτικών-εργαζομένων στο Πάντειο.

Όλες οι αποφάσεις του Συλλόγου Φοιτητών από το Μάρτη μέχρι και την πιο πρόσφατη (22/11) μιλούν ρητά για «μπλοκάρισμα κάθε προσπάθειας εφαρμογής οποιασδήποτε ρύθμισης του νόμου σε κάθε τμήμα-σχολή-ίδρυμα». Ανάλογες αποφάσεις έχει πάρει και ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών και Υποψηφίων Διδακτόρων.

Η κίνηση μπλοκαρίσματος των πρυτανικών εκλογών ήταν υλοποίηση της ρητής απόφασης των Γενικών μας Συνελεύσεων. Από την προηγούμενη βδομάδα το ζήτημα αυτό ανοίχτηκε στο Πάντειο με καλέσματα σε όλο τον κόσμο της σχολής. Επιπλέον, καθώς αυτή η κίνηση των πρυτανικών αρχών ήταν η πρώτη κεντρική προσπάθεια εφαρμογής του νόμου, αναδεικνύεται σε υπόθεση συνολικά του φοιτητικού κινήματος: έτσι αποφάσεις στήριξης της κινητοποίησης του Συλλόγου του Παντείου πήραν και άλλοι Σύλλογοι της Αθήνας (ΦΜΣ, ΕΜΠ).

Στην κινητοποίηση αυτή συμμετείχαμε πάνω από 200 φοιτητές - μέλη των Συλλόγων Φοιτητών και Μεταπτυχιακών Παντείου, αλλά και άλλων Συλλόγων της Αθήνας βάσει των δικών τους αποφάσεων. Αίτημά μας ήταν να σταματήσει η διαδικασία των εκλογών. Σε αυτό το αίτημα οι καθηγητές-«φρουροί» της διαδικασίας απάντησαν υβριστικά και προσπαθώντας να μας απωθήσουν. Το φοιτητικό κίνημα έχει επιλέξει το συλλογικό δρόμο και δε δρα τραμπούκικα: γι’ αυτό διαψεύδουμε κατηγορηματικά τις κατηγορίες των εκλεκτών της κυβέρνησης ότι ασκήσαμε οποιασδήποτε μορφής βία. Αφού λοιπόν αυτοί που παραβίασαν τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων αρνήθηκαν να σταματήσουν να το κάνουν, πήραμε την κάλπη των μελών ΔΕΠ: με τον τρόπο αυτόν ακυρώθηκε η διαδικασία και ανασχέθηκε η εφαρμογή του νόμου. Το κάψιμο των ψηφοδελτίων από τους φοιτητές ήταν μια συμβολική κίνηση, όπως και το κάψιμο του νέου νόμου πλαίσιο από διαδηλωτές στις φοιτητικές πορείες: ο νόμος κηρύσσεται παράνομος και θα ανατραπεί!

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να κάνουμε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στην πρυτανεία του Παντείου, για να δεσμευτούν οι πρυτανικές αρχές ότι δε θα προχωρήσουν σε άλλη αυθαίρετη κίνηση εφαρμογής του νόμου. Αρχικά συναντήσαμε κλειδωμένες πόρτες πίσω από τις οποίες κρύβονταν καθηγητές που αρνούνταν να συνομιλήσουν με φοιτητές τους. Στη συνέχεια, ο ευπρεπής αντιπρύτανης κ. Λύτρας δε δίστασε να απωθήσει σπρώχνοντας μια φοιτήτρια μέλος του Συλλόγου Φοιτητών. Χωρίς να περιμένουμε τίποτα περισσότερο από αυτούς, πρύτανης και αντιπρύτανης αρνήθηκαν να σεβαστούν τις συλλογικές αποφάσεις φοιτητών-καθηγητών-εργαζομένων του Παντείου.

Και από αυτό το γεγονός φανερώνεται ο αντιδραστικός ρόλος που παίζουν οι πρυτανικές αρχές. Ενδεικτικό είναι άλλωστε το γεγονός ότι στην παρωδία δημοκρατίας του Παντείου η μοναδική υποψηφιότητα για τη θέση του αντιπρύτανη ήταν αυτή της πρώην ειδικής γραμματέως της Γιαννάκου. Ποτέ οι πρυτανείες δεν αντιπροσώπευσαν τους φοιτητές και τις ανάγκες τους. Αυτό που ουσιαστικά κάνουν είναι να υλοποιούν την αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων για την παιδεία μέσα στα πανεπιστήμια, καταπατώντας τις συλλογικές αποφάσεις που έχουν παρθεί μέσα από γενικές συνελεύσεις. Για αυτούς τους λόγους, εμείς ως Ε.Α.Α.Κ. δε συμμετέχουμε ποτέ στη διαδικασία εκλογής πρυτανικών αρχών. Ο ρόλος τους είναι δεδομένος και δε στηρίζουμε κανέναν που θέλει να τον επιτελέσει. Δε διεκδικούμε τη διαπλοκή με το καθηγητικό κατεστημένο των σχολών. Αν κάποιοι ωφελούνται από το δικαίωμα του εκλέγειν την πρυτανεία, μάλλον είναι αυτοί που κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος: οι παρατάξεις ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ.

Μάλιστα στο Πάντειο είναι πρόσφατη η καταδίκη προηγούμενων πρυτανικών αρχών για το τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο, όπου δισεκατομμύρια του προϋπολογισμού έγιναν πολυτελή σπίτια και αυτοκίνητα πρυτάνεων, αντιπρυτάνεων, προέδρων... Αυτοί που κατηγορούν τους αγωνιζόμενους φοιτητές ότι ‘καταστρέφουν το πανεπιστήμιο’, είναι αυτοί που στην πραγματικότητα υπεξαιρούν χρήματα από τα ταμεία των ιδρυμάτων. (Σημ.: ο κ. Λύτρας, ο νυν αντιπρύτανης του Παντείου, ήταν ο μοναδικός διδάσκων που στο δικαστήριο εμφανίστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης των καταδικασμένων «επιφανών μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας του Παντείου»…)

Οι σπουδαστές δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν αναθέτοντας τις σπουδές και τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους στις πρυτανείες και στους προέδρους των σχολών. Αντίθετα, οι γενικές συνελεύσεις εργαζομένων και φοιτητών και οι αποφάσεις τους πρέπει να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο για όσα συμβαίνουν στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ.

Όσο για το ζήτημα της «δημοκρατικότητας» που κάποιοι υποστηρίζουν ότι χαρακτηρίζει το νέο τρόπο εκλογής πρυτανικών αρχών με την καθολική ψηφοφορία των φοιτητών, εμείς λέμε ότι οι αυξημένες αρμοδιότητες των πρυτάνεων που προβλέπει ο νέος νόμος έπρεπε να έχουν και το άλλοθι της καθολικής ψηφοφορίας. Από ‘κει κι έπειτα, όλο αυτό είναι περισσότερο μια επίφαση δημοκρατικότητας.

Αυτό που ουσιαστικά κάνει είναι να ανοίγει το δρόμο της εξατομίκευσης, όπου κάθε φοιτητής βρίσκεται μόνος του αντιμέτωπος με υποψηφίους πρυτάνεις, καθιστώντας έτσι το φοιτητικό σώμα πιο ευάλωτο σε απειλές (για μαθήματα, για το πτυχίο…) και στην ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων. Έτσι, η διαδικασία χάνει τα πολιτικά της χαρακτηριστικά: ως τώρα οι πρυτανικές αρχές αναγκάζονται, απέναντι σε συλλογικούς φορείς, να πάρουν πολιτική θέση σχετικά με τα ζητήματα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Όταν όμως η διαδικασία εξατομικεύεται, αυτό αναιρείται. Τέλος, με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να απαξιώσουν την ύπαρξη συλλογικών οργάνων (γενικές συνελεύσεις) και συλλογικών φορέων (συλλογικοτήτων, οργανώσεων): ακριβώς όπως μας θέλουν σε όλη μας τη ζωή, χωρίς συλλογικά κεκτημένα και τρόπους διεκδίκησης, έρμαια στις ορέξεις εργοδοτών, διευθυντών κ.ο.κ.

Όμως και με βάση τα όσα ευαγγελίζονται οι υπερασπιστές του νόμου, τα ποσοστά εκλογής αντιστοιχούν: κατά 50% στους καθηγητές, 10% στους διοικητικούς και 40% στους φοιτητές: άρα ακόμα και τα περί καθοριστικής συμμετοχής των φοιτητών δεν ισχύουν.

Η δική μας εναντίωση δεν πηγάζει από υπεράσπιση της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά από την αναγκαιότητα απόκρουσης μιας ακόμα αντιδραστικότερης μετάλλαξής της.

Το φοιτητικό κίνημα αντιμετωπίζει το νόμο και ευρύτερα την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση με συνολικό τρόπο: Αποτελούν ένα πακέτο μέτρων, μία αδιάσπαστη ενότητα όπου η μία ρύθμιση βρίσκει εφαρμογή στην άλλη, και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Το φοιτητικό κίνημα από το Μάη του 2006 έχει βγει νικηφόρα στο προσκήνιο και θα συνεχίσει να το κάνει! Το μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών στο Πάντειο ήταν ένα πρώτο δείγμα γραφής: οι σχολές 2 χρόνια τώρα έχουν αναδειχθεί σε κέντρα αγώνα, στα οποία δε θα εφαρμοστεί ποτέ καμιά απ’ τις αντιδραστικές ρυθμίσεις!

Πολύ περισσότερο, το κίνημά μας θα παλεύει μέσα από γενικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις, για την ανατροπή του νόμου, που διαμορφώνει το πανεπιστήμιο όπως το θέλει η αγορά και όχι σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες.

Τώρα που η κυβέρνηση ανοίγει το ασφαλιστικό και οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε αγωνιστικό αναβρασμό, το φοιτητικό κίνημα θα ξαναβγεί μπροστά, θα παλέψουμε μαζί με εκπαιδευτικούς, μαθητές κι εργαζόμενους, για τα δικαιώματά μας στην ασφάλιση, σε εκπαίδευση – εργασία – δημοκρατία!

ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ σε ΑΕΙ - ΤΕΙ